Polska autorka powieści dla dzieci i młodzieży.
Pochodziła z rodziny ziemiańskiej. Pracowała jako nauczycielka m.in. w Radomiu, Warszawie i Dąbrowie Górniczej. W 1876 debiutowała opowiadaniem w czasopiśmie „Przyjaciel Dzieci”, z którym później współpracowała. Od 1885 była członkiem redakcji „Wieczorów Rodzinnych”. Oprócz twórczości literackiej zajmowała się również pracą społeczną i pedagogiczną, brała udział w działalności Polskiej Macierzy Szkolnej.
W utworach często wprowadzała postacie z warstw ludowych, pokazując ciemne strony współczesnego życia, w związku czym wiele jej utworów nie miało szczęśliwego zakończenia. Treści moralno społeczne łączyła z motywami historycznymi i krajoznawczymi, wprowadzała też wątki przygodowe i komiczne.
Mąż pisarki, doktor Ludwik Bukowiecki (1836-1869), brał czynny udział w powstaniu styczniowym.