Piątek, 2:45 recenzja

Książkę "Piątek, 2:45" najlepiej czyta się wieczorami, bo to właśnie w nocy dzieją się wydarzenia opisane w tym zbiorze opowiadań. Jest to kompilacja bardzo różnych opowiadań, których jedyną wspólną cechą jest piątek i godz. 2:45. Nie ma tego problemu, że zapomni się, co było w poprzednim rozdziale, gdy zaniedbało się regularne czytanie długaśnej powieści.

Nie ma tu historii dłuższej niż 40 stron, dlatego książkę czyta się szybko. I co ważne w złożeniu tego zbioru wzięli udział bardzo ciekawi pisarze: Beśka, Syrwid, Onichimowski, Koziarski, Plebanek, Ziętek, Turnau i Kornaga.

A opowiadania, mimo że czyta się je szybko, nie należą do najpozytywniejszych. To brudy, problemy, koszmary życia wyłażące w nocy. Takie myśli miałam po przeczytaniu tej czerwonej książki.

Jest: Modry - chłopak z południa fedrujący węgiel, Kalina Gryczana z propozycją zagrania w reklamie, koledzy z misji i nie misji w Iraku oraz RPA, niedoceniony pisarz wpadający w zasadzkę, kobieta poligamiczna, piękne bestie, czy kryminalna zagadka.

220 stron to nie jest dużo, ale wystarczająco, by poznać style wszystkich autorów i na przykład sięgnąć po inne ich publikacje.