Klikniesz, kotku? Naga prawda o internetowych pracownicach seksualnych recenzja

Stosunkowo niedawno czytałam reportaż o branży pornograficznej. Jak można zauważyć wśród moich opinii - tamta książka nieszczególnie przypadła mi do gustu. I kiedy już miałam odpuścić temat w poszukiwaniu dobrych książek w podobnym klimacie, z pomocą przyszedł mi Piotr Zieliński, który odczarowuje arkana pracy osób parających się wirtualnym seksem i wszelkimi jego odmianami, jakie można realizować na odległość, w internetowej rzeczywistości.

"Klikniesz, kotku?" to zbiór relacji osób trudniących się tym specyficznym, dość tajemniczym, a dla wielu wstydliwym zawodem. I choć możnaby pokusić się o refleksję, czy seksworking to praca - zarówno autor, jak i jego rozmówcy pokazują pełne oblicze zawodu. Cienie i blaski, plusy i minusy oraz konsekwencje podjętych decyzji, często bardzo młodych osób. Z książki wyłania się obraz kilku kobiet i ich nastawienia do życia. Są i te, które życie zmusiło do takiego, a nie innego sposobu zarabiania; są takie, które traktują to jak dobrą zabawę, dzięki której mogą się utrzymać i takie, które mówią wprost, że kochają pieniądze, a seksworking pozwala im żyć na wysokim poziomie. I to szczególnie ta ostatnia grupa wpędziła mnie w poczucie, że akurat tych dziewczyn szkoda mi najbardziej, że to te są szczególnie nieszczęśliwe, jeśli pieniądz tak zawładnął ich światem, iż bez cienia wątpliwości brną dalej w czynności naszpikowane kontrowersją nie wykazując żadnej wątpliwości czy refleksji na temat wykonywanej pracy. Jedno jest pewne: gdyby nie było odbiorców, nie byłoby też sekspracownic. Jest popyt, musi być i podaż.
Książka Piotra Zielińskiego przypadła mi do gustu. Jest napisana dość prostym i przyjemnym stylem, który pochłania czytelnika. Autor pozostawia pole do własnej refleksji nie opowiadając się po żadnej ze stron czy nie sugerując jedynej słusznej racji.

"Od seksworkerek mężczyźni słyszą wyłącznie komplementy. One mówią to, co oni chcą usłyszeć. Są aktorkami. Ale potem przychodzi zderzenie z prawdziwy życiem, gdzie druga strona nie będzie odgrywała scen, i by usłyszeć komplement, trzeba będzie na to zapracować, włożyć wysiłek w budowanie relacji, być z drugim człowiekiem"