Amandine. Pragnienie miłości recenzja

„Wtedy mnie złamał. Stałam się mechanicznym robotem, seksualną zabawką, workiem treningowym. Stałam się wszystkim tym, czego oczekiwał ode mnie mąż”.

Amandine jest młodą kobietą okrutnie doświadczoną przez życie. Evan to odludek, po bolesnych doświadczeniach ze swoją żoną, która notorycznie go zdradzała, zamieszkał na całkowitym pustkowiu. W pewnym momencie ich drogi krzyżują się. Obydwoje przeszli bardzo dużo, pogubieni, niepewni, boją się kolejnego odrzucenia, bólu. Czy będą wstanie ponownie zaufać? A może uda im się stworzyć coś więcej? Koniecznie sprawdźcie, emocje gwarantowane!

Akcja powieści toczy się w Australii, zaskakuje i głęboko porusza. Mamy czasy współczesne i liczne powroty, wspomnienia Amandine do jej bolesnej, dramatycznej przeszłości. Autorka snuje swą opowieść w sposób bardzo płyny i lekki. Jest mocno, szczerze, boleśnie, brutalnie, bez zbędnego słodzenia. Czytanie było przyjemnością i dużą dawką emocji. Narracja prowadzona jest naprzemiennie z perspektywy naszych bohaterów. Dzięki czemu doskonale widzimy co mają w sercach, o czym myślą, czym się w życiu kierują. Obserwujemy ich strach, niemoc, wątpliwości. Widzimy jak stopniowo nawiązuje się między nimi nic porozumienia, wzajemnej fascynacji, pożądanie. Dostrzegamy uczucie, które zaczyna ich łączyć. Polubiłam oboje, jednak to Evan skradł moje serce - niesamowity facet.

Powieść przykuła moją uwagę, całkowicie mną zawładnęła. Losy bohaterów, zwłaszcza Amandine głęboko mną poruszyły. Ta dziewczyna przeszła piekło na ziemi. Jej ukochany okazał się potworem bez serca, zniewolił ją, odgrodził od świata, znęcał się nad nią fizycznie i psychicznie. Gwałty, liczne poronienia, próby samobójcze, restrykcyjna dieta, bulimia. Czy po takich przeżyciach dziewczyna będzie wstanie normalnie żyć? Pani Anett bardzo trafnie, szczerze i z dużą empatia ukazała zmagania Amandine ze sobą, swoimi koszmarami, nieustannym strachem, próbę jej powrotu do normalnego życia. Wie, jest w pełni świadoma, że jej mąż nie odpuści będzie szukał jej tak długo, aż ją znajdzie. Ona jest jego własnością. Toksyczna miłość, bezwzględne posłuszeństwo, mafia, ogromne pieniądze za które można kupić wszystko i wszystkich. Brak samoakceptacji, głęboko zakorzenione niskie mniemanie o własnej wartości, przekonanie o złym, odpychającym wyglądzie.

Wciągający romans i bardzo dobra powieść obyczajowa w jednym. Powieść niesie nadzieję, otuchę. Jest takim światełkiem w tunelu, że w końcu kiedyś zaświeci słońce i będzie lepiej, bezpiecznej, normalnie. Zakończenie zaskoczyło mnie i wywołało szczery uśmiech. Polecam :)