Cztery ściany grzechu recenzja

Amy mierzy się z ogromną traumą po porwaniu. Utrudnia to jej życie codzienne i wpływa na jej związek. Mimo to oboje z Nathanem pracują nad tym, aby wszystko wróciło na właściwy tor. Przy okazji szykują się również do swojego ślubu, który zbliża się nieubłaganie. Jednak problemy związane z przygotowaniami wydają się błahe wobec tego, co ponownie wydarzy się w apartamencie Amy.

Amy wciąż zmaga się z traumą po feralnych wydarzeniach w lesie Everglades. Jason Ste­ward wciąż siedzi jej w głowie i nachodzi ją w snach, co odbija się na jej życiu.
Do tego dochodzą stresujące przygotowania do ślubu. Jednak wydają się niczym w porównaniu z tym, co czai się na Amy w jej apartamencie. Mieszkanie Amy wydaje się wręcz przeklęte i mimo że jej narzeczony starał się zbudować tam przytulne dla nich gniazdko, apartament przyciąga kłopoty. Historia zatacza koło a Amy znów stanie w obliczu ogromnego zagrożenia.

Przez długi czas historia jest spokojna, bohaterowie skupiają się głównie na przełamywaniu lęków Amy i planowaniu ślubu. Mogłoby się wydawać, że bohaterka wreszcie będzie mogła zbudować normalnie życie u boku ukochanego, ale jej największy koszmar ma inne plany i mocno zagrozi jej życiu. W pewnym momencie autorka namiesza w codzienności bohaterów i wrzuci kilka mocnych zwrotów akcji.
Bohaterowie będą oczywiście mogli cieszyć się też przyjemnymi chwilami, nie zabraknie namiętności między nimi, będą gorące sceny, ale pojawią się też kłótnie i niedomówienia.

Im bliżej końca, tym sytuacja Amy staje się beznadziejna. Nie widać żadnego światełka w tunelu. Ostatnie strony mocno trzymają w napięciu, a Amy po raz kolejny musi mierzyć się ze swoimi demonami, które wychodzą na światło dzienne. Autorka ponownie pcha bohaterkę w niebezpieczne, wręcz nierealne sytuacje, nie dając jej ani chwili wytchnienia. Z jednej strony byłam zaskoczona takim obrotem spraw, a z drugiej po części się tego spodziewałam. Amy musi naprawdę mocno zapracować na swoje szczęśliwe zakończenie. Książka nie ma nawet 300 stron a sporo się w niej dzieje. Pod koniec nie ma nawet mowy, żeby chociaż na chwilę się od niej oderwać. Książka do przeczytania dosłownie w jeden wieczór.