Auschwitz. Sekretna miłość recenzja

Na początek ostrzeżenie-niech nie zwiedzie Was tytuł i opis zamieszczony na okładce. Akcja przenosi się do obozu w Auschwitz mniej więcej w połowie książki. Piszę o tym, ponieważ dla mnie było to spore zaskoczenie i gdybym miała tego świadomość przed rozpoczęciem lektury, inaczej bym się do niej nastawiła. Z pewnością byłoby to korzystne pod kątem moich wrażeń, bo zwyczajnie odczułam zawód i potrzebowałam chwili, żeby "wgryźć" się w powieść w tym zupełnie innym niż oczekiwałam wydaniu. Niemniej jednak wszystko to, co czytamy w pierwszej części, jest istotne dla ciągu dalszego.

Levin jest czeskim iluzjonistą. Żyje skromnie wraz ze swoją rodziną w Pradze, prowadząc sklep i dając magiczne pokazy. Niestety, nawet występy przed wielbiącymi iluzję nazistami nie ochronią jego i jego bliskich od wywózki do getta, a w dalszym kroku do obozu koncentracyjnego.

Francesco to Portugalczyk, służący w Błękitnej Dywizji po niemieckiej stronie. Podczas pobytu na froncie wschodnim poznaje piękną Rosjankę, dla której jego serce zaczyna szybciej bić. Niestety, przedstawiciele hitlerowskiej władzy nie cofną się przed niczym, by spośród najlepszych żołnierzy, zwerbować w szeregi SS jak najwięcej członków. Mężczyzna staje przed trudnym wyborem. Może pozostać wierny swoim przekonaniom, lecz w ten sposób poświęci życie swojej ukochanej i jej sióstr. Dla młodej kobiety Auschwitz ma być wybawieniem. Czy jednak wysyłka do tego piekła na ziemi może być lepsza od czegokolwiek, nawet od śmierci...

Losy dwóch głównych bohaterów nie krzyżują się, choć przemierzają oni te same obozowe ścieżki. Każdy z nich na swój sposób walczy o miłość i zachowanie godności. Obaj są na swój sposób ofiarami systemu, który nie oglądał się na jednostkę. Czy w tej okrutnej rzeczywistości możliwe było pozostanie człowiekiem?

Pierwsza część nieco mnie znudziła. W drugiej sytuacja się poprawiła. Odnoszę jednak wrażenie, że gdyby opis wydarzeń sprzed obozu był krótszy, obróciłoby się to na korzyść książki. Zwłaszcza biorąc pod uwagę tytuł, to, co działo się w Auschwitz zostało w moim odczuciu potraktowane zbyt pobieżnie. Całościowo jednak książkę oceniam dobrze. Jeśli lubisz fabularyzowane historie obozowe, to może Ci się ta opowieść spodobać. Warto też pochylić się nad zakończeniem, które jest bardzo wymowne. Choć zdaje się pozostawiać po sobie niedopowiedzenie, to jednak przekazuje bardzo wiele smutnej prawdy na temat ówczesnej rzeczywistości, przesyconej cierpieniem i ludzką bezradnością.

Książka z Klubu Recenzenta serwisu Na Kanapie.