Autostopowicz recenzja

Nie wiem, czy jest ktoś kto nigdy nie jechał autostopem. Mi zdarzyło się kilka razy chociaż nie były to podróże, żeby zwiedzać świat tylko wyjazdy na wagary do innego miasta. Niestety w Polsce to już raczej bardzo rzadko można spotkać jakiegoś autostopowicza, a to całkiem ciekawa i tania forma przemieszczania się.

Bohaterem książki „Autostopowicz” jest 33 letni Ernest, który mieszka w kawalerce na 12 piętrze. Z zawodu jest grafikiem komputerowym, pracuje zdalnie, zakupy zamawia do domu i raczej unika kontaktów z ludźmi. Jedynymi osobami jakie go odwiedzają są sprzątaczka Sabine i kolega Leon.

Pewnego dnia Ernest jest zmęczony swoim życiem i postanawia je zmienić, jako cel stawia sobie zobaczyć ocean.

Chce znaleźć sens swojej egzystencji, zacząć żyć, a nie tylko żyć, żeby przeżyć.

Wychodzi z domu, jedzie do firmy, oddaje szefowi ostatni projekt i wręcza wypowiedzenie.

Rozpoczyna się nowy etap, jest wolny i w końcu zaczyna opuszczać swoje małe mieszkanie. Już idąc po zakupy, spotyka ludzi w windzie i na klatce schodowej, co jest dla niego zupełną nowością. Takie niby zwykłe wydarzenia, a wzbudzają w nim wiele emocji. Zaczyna się wahać i żałować swojej decyzji.

Jednak nie porzuca marzeń. Za cel stawia sobie Lizbonę, a żeby nie było za mało szaleństw to postanawia dojechać tam autostopem. Dwa tygodnie zajmuje mu skompletowanie potrzebnych rzeczy, a potem zaczyna planować termin. Po wielu wahaniach w końcu postanawia, że wyjedzie następnego dnia. Rozpoczyna projekt „znaleźć sens”.

Niestety jego pierwsza podróż wcale nie przebiega autostopem, a pociągiem. Ernest dojeżdża do Berlina, tam zwiedza raczej nieciekawe i niezbyt bezpieczne okolice dworca, a potem jedzie stopem do Hamburga. Zwiedza klub typu go-go potem trafia do hotelu, gdzie ma do usług prostytutkę, a jego dalsza podróż do Lizbony przebiega w podobnym klimacie.

Kiedy postanowiłam, że chcę przeczytać tą książkę spodziewałam się zupełnie czegoś innego. Po zapoznaniu się z opisem spodziewałam się lektury nieco bardziej podróżniczej mimo tego, że należy do kategorii literatura obyczajowa. Oczekiwałam jakiegoś opisu przygód czy widoków, a dostałam opisy fantazji seksualnych bohatera.

Książka jest dla mnie sporym rozczarowaniem, ale też nie mogę powiedzieć, że nie mogłam przez nią przebrnąć, ponieważ cały czas czekałam na jakąś ciekawą przygodę. Przeczytałam ją dosłownie w jedno niedzielne popołudnie, więc nie była jakaś fatalna, ale mnie nie zachwyciła. Opisy podbojów i fantazji seksualnych bohatera nie były jednak najgorsze. Jeszcze gorsze było to, że trudno było się zorientować, kiedy to sny czy marzenia, a kiedy rzeczywistość. Książka bardzo chaotyczna i raczej jej nie polecam osobom, które oczekują opisów podróży i przygód.

Dziękuję, za książkę, którą otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl :)