Będziesz tego żałować recenzja

Iga wpada w pułapkę strachu. Po zerwaniu i brutalnym ataku na jej przyjaciółkę, jest przerażona i boi się o własne życie. Mając na uwadze własne bezpieczeństwo, decyduje się na przeprowadzkę na Osiedle Marzeń, które kusi nowoczesnym systemem ochrony i zrozumieniem ze strony osób tam mieszkających. Wydaje się, że zmiana miejsca zamieszkania to szansa na nowe, lepsze życie i spokój psychiczny. Czy aby na pewno?

Iga wstępuje do nowej społeczności na zasadach obowiązujących osoby na okresie próbnym. Po tym czasie pojawiają się nowe warunki, na które Iga musi przystać. Na co takiego będzie musiała się zgodzić?

Zadziwiające jest to, na jak wiele ludzie potrafią się zgodzić, jeśli mają zapewnioną ułudę bezpieczeństwa w momencie przeżywania życiowych, prywatnych zagrożeń i wewnętrznych obaw. Bezpieczeństwa obejmuje tutaj na Osiedlu Marzeń wszystkie sfery życia i to jest główny problem maniakalnego podejścia do bezpieczeństwa, czyli w tym przypadku do skrajnych ograniczeń i narzucania zasad. W społeczności panuje przekonanie, że tylko według określonych zasad ludzie funkcjonują w pełni sprawnie. Ich złamanie skutkuje konsekwencjami.

Przerażające jest też to, że ludzie w momencie, kiedy są przyparci do muru i zjada ich strach, godzą się na wszystko. Rada Osiedla ustala, jak mają wyglądać relacje, w jakim czasie mają być budowane, na jakich zasadach. Są formalne punkty, według których musimy żyć w związku. O tej zasadzie trzech punktów się nie rozmawia i o konsekwencjach ich złamania również, nawet jeśli pozostanie się na Osiedlu Marzeń po okresie próbnym. Jest to temat tabu, ponieważ zasady są niepodważalne

Ukazana jest uległość wobec systemu, presja otoczenia, wpływ strachu na działania i psychikę człowieka. Te kwestie zaciekawiły mnie o wiele bardziej, niż kwestie zagrożenia głównej bohaterki. Czytałam to w formie zaspokojenia ciekawości, jak funkcjonuje Osiedle i jak bardzo ta społeczność jest toksyczna. Jakiegoś ogromnego napięcia nie odczułam, ale książkę czytało się bardzo dobrze, w szczególności, gdy odkrywało się, o co naprawdę chodzi w idei Osiedla.

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Kobiecemu.