Bezsilna recenzja

Co fajnego ostatnio przeczytaliście?

Ja mam straszny problem w tym marcu, bo za dużo słabych i rozczarowujących książek przeczytałam. Jednak czy z "bezsilna" od Lauren Roberts było podobnie?

Reklama - wydawnictwo uroboros

Zacznijmy od tego, że nasłuchałam się bardzo dużo o tej książce i to nie do końca pozytywnych rzeczy. Jednak dla mnie to była bardzo dobra przygoda. Jest to książka, która powiela schematy znane już fantastyce. Pokrzywdzona przez los złodziejka, jako główna bohaterka. Przedstawiona jest trochę płasko, mocno mi nie grało to z tym jak sama się postrzega i do czego dąży. Miałam też trochę problem z główną postacią męską, był momentami na siłę przedstawiany jako bad boy. A bohaterowie drugoplanowi byli tacy niewystarczający, mało o nich wiedzieliśmy i nie czuliśmy ich emocji. Autorka jednak bardziej skupiła się na pierwszoplanowych postaciach.

Jednak relacja romantyczna i uczucia, jakie między nimi się rodzą, mnie przekonały i był bardzo fajny. To uczucie jest takie zwyczajne, a zarazem bardzo urocze i ich rozmowy też takie były. Nie były wymyśle i to mi się podobało.

Mamy tu też wątek magiczny. W królestwie Ilyi występują Elity. Są to ludzie, którzy mają moce. Ci, którzy urodzili się bez mocy, są marginesem społecznym, gdzie król kazał się ich pozbyć. Elity próbują żyć jako handlarze, piekarze, tkacze-ale są też osoby, którym się w życiu nie do końca poszczęściło i muszą udawać. Czy da się udawać medium tylko na podstawie obserwacji innych? A o wszem! Da się!

Ja bawiłam się dobrze, ale nie zaprzeczę temu, że ta pozycja ma wiele nawiązań do innych książek. Tak naprawdę jest zlepkiem tych najbardziej lubianych motywów w fantastyce. Mamy slow burn, podwójną perspektywę, mamy enemies to lovers, jest też turniej na śmierć i życie. Wszystko to połączone, daje pozycje, od której nie możemy się oderwać.

Według mnie jest to dobry debiut, ale widać, że autorka mocno siedzi w świecie książek fantasy.
Może wam się ona spodobać, jeśli znacie "czerwoną królować" czy "igrzyska śmierci", "szklany tron", ale musicie mięć na uwadzę, że może to być mocna inspiracja. Ja nie czytałam np. Igrzysk czy szklanego tronu i tych nawiązań nie widziałam i nie czułam tego aż tak.

Jednak ja mam duży zarzut do fabularnych wydarzeń. Książka ma ponad 600 stron, a głównej akcji było tak naprawdę niewiele. I troszkę logiki w tych wydarzeniach mi brakowało. Dla mnie to taka pozycja mocno 4/5 ⭐️, bardzo chętnie przeczytam następne tomy.