Pocałunek anioła recenzja

Jak pięknie jest być zakochanym! Czuć latające w brzuchu motyle. Z radością wypatrywać tego, czy też tej jedynej. Wspominać każdą przeżytą wspólnie chwilę.

Niestety są sytuacje, nad którymi nie mamy kontroli, a które mogą rozdzielić nas z ukochaną osobą. Jak wtedy poradzić sobie z tym ogromem cierpienia i straty?

Tristan od samego początku wiedział, że Ivy jest dziewczyną, o którą warto zabiegać. Piękna, tajemnicza, utalentowana i dodatkowo o ogromnej wierze, nieustannie przyciągała jego wzrok, a on momentalnie wariował i nie wiedział jak się zachować, tak aby nie wyjść w jej oczach na idiotę. W końcu połączyło ich, coś co on kochał i to co jednocześnie było największym strachem dla niej. Uczucie kwitło i oboje byli pewni, że jest to coś niesamowitego, co po prostu nie może się skończyć. Los jednak chciał inaczej.

Wypadek na drodze. On zmarł na miejscu, ona przeżyła i nie umiała się z tym pogodzić. Ivy, dziewczyna, która do tej pory każdą swą modlitwę kierowała do swych ukochanych aniołów, z dnia na dzień przestała wierzyć. Jakby na przekór wszystkiemu, właśnie wtedy w jej życiu pojawił się prawdziwy anioł...

Wrażenia i rekomendacje
Gdy widzę książkę, której akcja związana jest z anielskimi istotami nie mogę się opanować i zawsze po nią sięgam. Tak było i tym razem. Wystarczyła mi tylko opinia Kassandry abym się zdecydowała. Czy jednak warto było?

Tak jak wynika z zarysu fabuły, głównymi postaciami są tutaj Ivy i Tristan. Nastolatki jak ich wiele, z marzeniami, planami, troskami i radościami. Ich charaktery są przedstawione w dość ładny, aczkolwiek niezbyt dogłębny sposób. Nie sposób jednak nie polubić Tristana, który jest uroczym, prostolinijnym i niezwykle uczuciowym chłopakiem. Dobrze i interesująco zostały również zarysowane jego zaloty. Gafy jakie popełniał i to jak kombinował, aby Ivy zwróciła na niego uwagę, jest tutaj bardzo życiowym elementem. Tak samo tło rodzinne Ivy odwołujące się do dość normalnego problemu, jakim jest połączenie dwóch różnych rodzin, a co się z tym wiąże z nauką postępowania względem nowego ojca i przyrodniego rodzeństwa.

Niestety styl i język są przeciętne. Historia trochę na tym traci, gdyż z niezłego pomysłu zmienia się w znośną opowieść paranormalną dla nastolatków. Zirytował mnie również początek książki, którym jest najważniejsza scena w całej tej historii! Wpłynęło to zdecydowanie na to, że nastawiłam się już trochę negatywnie, bo miałam świadomość tego co się wydarzy. Moim zdaniem nowatorskie było tutaj z kolei ukazanie aniołów, jako duchów normalnych, zmarłych ludzi, którzy mają zanim odejdą (czy też przejdą na kolejny poziom- nie jest to do końca wyjaśnione) do wykonania na ziemi powiązaną ściśle ze sobą misję.

Czy można coś więcej powiedzieć o tej książce? Nie za bardzo, ponieważ już niewiele więcej się w niej dzieje. Jest to dość lekka i niezbyt zawiła historia. W prawdzie na koniec autorka wprowadza jakąś zagadkę, która może się rozwinąć w kolejnym tomie, jednak ja raczej nie poczułam się zaintrygowana.