Black. Restless soul recenzja

Chloe po latach wraca do Portland, gdzie planuje zacząć studia z dala od rodzicielskiej kontroli. Za wszelką cenę stara się trzymać na uboczu i prowadzić spokojne życie z dziadkami. Jednak po raz kolejny na jej drodze stają bracia Salvatore, a szczególnie najstarszy. Simon już dawno obiecał, że kiedyś ją odzyska i czas dotrzymać danego słowa.

Zacznijmy może od tego, że sięgając po tą historię należy traktować ją bardziej, jako niewymagającą, lekką rozrywkę, zamiast oczekiwać jakiejś wartkiej akcji czy rozbudowanych wątków. Mamy tu głównie ucieczkę przed uczuciami, perypetie zwyczajnej dziewczyny i jej życie towarzyskie. Choć momentami było to nurzące, nie brakuje tu także niesamowitych momentów, wywołujących pełen wachlarz emocji. Pragnę również zaznaczyć, iż mnie naprawdę trudno rozbawić, a jednak ta książka wielokrotnie rozwalała mnie na łopatki.

Jeśli miałabym wymienić kluczowe wady powieści, większość dotyczyłaby kreacji postaci. Już samo irracjonalne zachowanie Chloe doprowadzało mnie do szału. Dojrzałością przypominała czternastolatkę, która w zasadzie nie wie, czego chce i w jakim celu postępuje w określony sposób. Jej relacja z Simonem obfituje w niedopowiedzenia. Brak w tym wszystkim podstawowych elementów normalnego związku czy jakiejś przyjaźni. On ją chce, ona się wzbrania. On ją osacza, ona nie potrafi z nim wszystkiego wyjaśnić…

Będąc jeszcze w temacie relacji, zauroczyła mnie ta między Chloe i dziadkami. Sceny z nimi w roli głównej emanują wyjątkowym ciepłem i taką rodzinną kołderką bezpieczeństwa. Tak samo ukazana więź między braćmi Salvatore nie daje przejść obok siebie obojętnie. Choć ich charaktery tworzą wybuchową mieszankę, to na pierwszy rzut oka czuć ich miłość i to, jak bardzo są perfekcyjną drużyną. Ubolewam nad tym, że tak niewiele informacji dostajemy o ich sekretnej działalności, bo rozbudowanie tego wątku dałoby historii naprawdę wiele dobrego.

Polecam każdemu miłośnikowi lekkich romansów. Dla mnie była to przyjemna odskocznia od rzeczywistości i niesamowity proces budowania więzi z bohaterami.