Jeremy Poldark recenzja

" Ludzie to ślepe, szalone istoty, nieustannie kroczące po napiętej linie teraźniejszości, skazane na ciągłe balansowanie, by utrzymać równowagę, nie mając pojęcia, jakie konsekwencje dzisiejszych czynów przyniesie jutro." (str. 359)

Trzecia część sagi Poldarków jest smutno-gorzka. Życie boleśnie doświadcza naszych bohaterów. Do żałoby po śmierci córki, problemów w pracy, narastających długów dochodzi oskarżenie kapitana o rabunek ze statków rozbitych w zatoce Poldarków i napaść na żołnierzy. Oskarżyciele próbują przekupić świadków wydarzenia lub podstawić fałszywych. W oczekiwaniu na proces żona kapitana nie pozostaje bierna. Za plecami męża podejmuje działania mające pomóc w jego uwolnieniu. Kapitan ze swoim adwokatem przygotowują linię obrony, co nie było łatwe ze względu na jego porywczy charakter i dumę. Jego dawny wróg robi wszystko by pogrążyć kapitana, manipuluje świadkami, istniejące dowody stara się przedstawić w niekorzystnym świetle, wyciąga na światło dzienne dawne, niechlubne postępki oskarżonego. Lecz musiał pogodzić się z porażką. Przekupiony dawny służący kapitana na sali sadowej okazuje lojalność w stosunku do byłego pracodawcy.

Małżonkowie próbują ułożyć sobie życie od nowa, choć nie za bardzo im to wychodzi. Obwiniają się wzajemnie, często dochodzi do kłótni. Kapitan prowadzi spokojne wręcz nudne życia ziemianina, co go nie satysfakcjonuje i jest sprzeczne z jego naturą. By stanąć na nogi i w obliczu bankructwa podejmuje ryzykowne decyzje.
Bieda zawitała do domów bogaczy, ukróciła ich wystawne do tej pory życie, lecz też spowodowała zacieśnienie nadwyrężonych stosunków rodzinnych. Skłócenie członkowie rodziny Poldarków na skutek różnych okoliczności godzą się i zwierają szyki przeciwko wspólnemu wrogowi.

Bohaterowie pod wpływem różnych sytuacji i okoliczności zmieniają się, w bardziej dojrzały i wyważony sposób podchodzą do rozwiązywania problematycznych kwestii.
Ludzka chciwość nie mająca granic, niszczące relacje międzyludzkie, czyniąca z przyjaciół wrogów, a także prowadząca do tragiczno-komicznych następstw.
Powieść ubarwiają dawni służący kapitana, ich poczynania rozweselają i mimo ich wad wzbudzają sympatię.