Pod dwiema kosami czyli przedśmiertne zapiski Żywotnego Mariana recenzja

Książkę Danuty Noszczyńskiej czyta się prawie jak kryminał, jest tak zajmująca. Autorka odkrywa przed nami osobowość człowieka (chciałoby się rzec: „typa”), którego żadna kobieta by na swej drodze spotkać nie chciała. Choć niepijący i z ambicjami, to nieczuły, zapatrzony w swoje potrzeby, prostacki gbur, który w dodatku ma o sobie jak najlepsze mniemanie i wykorzystuje „wolę nieba”, by uzasadnić swe zupełnie niezgodne z miłością bliźniego uczynki. Bo Marian ma swoją wizję udanego życia i gotów jest walczyć o nią… choćby podstępem. Najciekawsze zaś w książce jest to, że mamy możliwość oglądania świata oczami Mariana, widzieć jego motywy, cele, a potem postępki, które w umyśle bohatera łączą się w spójną całość, a czytelnika przyprawiają o dreszcze!
Książka to smutna, autorka nie daje żadnej nadziei na to, by Marian kiedykolwiek mógł przekroczyć swój sposób myślenia i wyjść z własnej skorupy. I w tym przestroga dla każdego z nas. Nikt nie przyzna się do tego, że jest Marianem – ale czy przypadkiem w nas samych czegoś z Mariana nie ma? Aż strach o tym myśleć, ale może warto? To jedyna szansa, by coś w naszym życiu zmienić…