Biały ptak recenzja

Kto czytał zbiór opowiadań “Cudowny chłopak i ja” R.J. Palacio, temu nieobca będzie wojenna historia babci Juliana. Z całej książki właśnie to opowiadanie zrobiło na mnie największe wrażenie i najgłębiej mnie poruszyło, dlatego bardzo ucieszyła mnie wiadomość, że na jego podstawie autorka stworzyła również powieść graficzną, rozbudowując jego treść i uzupełniając ją o rysunki własnego autorstwa. Zwykle powieści graficzne powstają we współpracy pisarzy z rysownikami, co może czasem skutkować tym, że ilustracja nie będzie całkiem zgodna z wizją autora tekstu, więc tym bardziej zachęcił mnie fakt, że Palacio w każdym słowie i w każdej kresce przekazała tę historię tak, jak dyktowało jej serce.

Powieść opowiada o żydowskiej dziewczynce, Sarze, wiodącej wraz z rodzicami szczęśliwe życie w małym francuskim miasteczku. Ich szczęście i beztroska kończą się jednak wraz z nadejściem wojny, kiedy rozpoczynają się prześladowania Żydów. Sara, z pomocą kolegi ze szkoły - kalekiego, wyśmiewanego przez wszystkich chłopca, ucieka przed wywózką i znajduje schronienie w stodole jego rodziców, którzy przyjmują ją jak córkę. Pozbawiona domu, rodziny i poczucia bezpieczeństwa dziewczynka musi w krótkim czasie dorosnąć i zrozumieć, co naprawdę jest w życiu ważne.

Podobnie jak każda powieść, mówiąca o tragicznych realiach wojny, tak i "Biały ptak" jest lekturą do głębi poruszającą, wstrząsającą, łamiącą serce i rodzącą pytanie, jak człowiek może być aż tak okrutny wobec drugiego człowieka. Z drugiej strony autorka przywraca wiarę w ludzkość, pokazując, że zawsze na tym świecie byli, są i będą ludzie, którzy nie zawahają się zaryzykować własnym życiem, aby pomóc tym, którzy doświadczają prześladowań.

Na początku poznajemy Sarę jako dziewczynkę beztroską i próżną, patrzącą bardziej na to, co na zewnątrz, niż na to, co kryje się we wnętrzu człowieka. Pod wpływem prześladowań, konieczności ukrywania się, a także dzięki przyjaźni z Julienem - chłopcem, który ją uratował, Sara dojrzewa, dostrzega swój egoizm, a także odbiera cenną lekcję, że w obliczu zła nie wystarczy pozostać biernym, ale trzeba mu się wyraźnie przeciwstawić. To lekcja, której niestety nasz świat ciągle potrzebuje.

Powieść przeznaczona jest dla czytelników od 12. roku życia i wspaniale sprawdzi się jako narzędzie do edukacji na temat Holocaustu. Na końcu autorka zamieściła dodatkowo słowniczek, wyjaśniający wiele pojawiających się w książce pojęć i zjawisk, które mogą być niezrozumiałe dla młodych czytelników, choć i starsi mogą dowiedzieć się z niego czegoś nowego.

“Biały ptak”, pomimo komiksowej formy i tego, że opowiada o II wojnie światowej, jest lekturą niesamowicie uniwersalną i aktualną również dzisiaj. Podobnie jak we wszystkich książkach z cyklu “Cudowny chłopak”, R.J. Palacio podkreśla ogromną wagę dobroci i życzliwości, które naprawdę mogłyby zmienić świat, gdyby każdy człowiek potrafił okazywać je ludziom dookoła. Równocześnie z powieści płynie przesłanie, że tylko wtedy dla ludzkości jest jeszcze nadzieja, kiedy będziemy pamiętać o błędach przeszłości i wyciągać z nich wnioski. Oby powstawało jak najwięcej tak mądrych, wartościowych książek - polecam z całego serca!