Miejsca cieniste recenzja

Książka zaczyna się od intrygującego opisu molestowania nastolatki przez dorosłego mężczyznę. A potem mamy historię dwóch małżeństw mieszkających w dolnośląskich Polkowicach, Witold i Anna prowadzą zyskowny biznes transportowy. Druga para to Łukasz i Pola, Łukasz miał kiedyś firmę z Witoldem, ale poróżnili się i rozstali, teraz Łukasz cienko przędzie i wdaje się w wątpliwe interesy. Ciekawy jest opis jego konfliktu z 10-letnią córką Igą, samo życie.

Jeśli chodzi o warstwę sensacyjną, to u jednej z rodzin znika dziecko, rodzice odchodzą od zmysłów, napięcie nieuchronnie narasta. Potem mamy śmierć, oskarżenie o morderstwo, wychodzą na wierzch inne brudne sprawki. A samo rozwiązanie zagadki morderstwa jest o tyle nieoczekiwane, co logiczne. No i wyjaśnia się zagadkowa sprawa molestowania dziewczyny z początku książki. Przy okazji mamy problem moralny: tak zwani uczciwi ludzie wpędzają za kratki człowieka; nie popełnił on przestępstwa, o które jest oskarżony. Owi uczciwi ludzie nie mają z tego powodu żadnych wyrzutów sumienia. To bardzo ciekawy wątek, szkoda, że autor go nie pogłębił.

Z drugiej strony porusza Kalinowski wiele problemów społecznych: po pierwsze opisuje nagrywanie przez młodzież filmików kompromitujących koleżanki czy kolegów, a potem ich szantażowanie, czasami owe filmiki trafiają do sieci i czynią życie ofiary koszmarem, doprowadzają do samobójstw. I jeszcze, mamy wątek dziwacznych zawodów internetowych wśród dzieci, chwalą się one mocnymi filmikami, ale czasem owe zmagania mogą się skończyć tragicznie. No cóż, Internet jest wspaniały, ale może też być straszny: zniszczyć ludziom życie.

Mamy też problem faceta uzależnionego od hazardu i powoli niszczącego życie swoje i swojej rodziny. Poruszająca jest też historia ojca, którego córka zaginęła; nie może on znieść napięcia i niepewności i powoli popada w obłęd. Mamy przemoc domową, która się rozwija powoli i nieubłaganie. No i jeszcze wątek 17-letniej Oktawii, dziewczyny inteligentnej i wrażliwej do tego chorującej na bulimię. No sporo tego jest i bardzo ciekawie, zmyślnie podane.

Widać, że Jacek Kalinowski umie pisać, słuchało mi się jego książki w dobrym wykonaniu trzech lektorów z zaciekawieniem a czasami z napięciem, bo fajnie stopniuje suspens i utrzymuje dobry rytm opowieści . Z pewnością ma duże umiejętności pisarskie, co jest rzadkością wśród nader licznych autorów kryminałów i thrillerów.