Lata ciszy recenzja

Cisza – niemy krzyk o miłość

TYLKO U NAS
Autor: @elutka_a ·1 minuta
2023-01-19
1 komentarz
11 Polubień
Proza Aleny Mornstajnovej zachwyca tym, że jest bardzo niespiesznym snuciem opowieści o relacjach.

Autorka czyni to w taki sposób, że chce się „podglądać” życie bohaterów nawet dłużej niż trwa ta opowieść.

„Lata ciszy” są trzecią powieścią tej pisarki, którą przeczytałam. Alena Mornastajnova jest autorką, na której książki się czeka.

Powieść „Lata ciszy”, tak jak dwie poprzednie książki autorki, została wydana w niewielkim wrocławskim wydawnictwie AMALTEA, które specjalizuje się w wydawaniu książek autorów czeskich i rumuńskich.

Jest to opowieść o trudnej relacji ojca i córki. Relacji, która była spowodowana postawą ojca, nie stanął on na wysokości zadania, jakim było wychowanie swojego drugiego dziecka. A było nie było, sam był przyczynkiem pojawienia się tego dziecka na świecie. To nie był przypadek, to była decyzja.

Bogdana była substytutem, a jednocześnie, w jego mniemaniu, dziewczynka była przyczyną jednej z dwóch wielkich tragedii w tej rodzinie. Tajemnica skrywana przez ojca była zagadką rodzinną dla córki. Ale nie było między nimi płaszczyzny spotkania.

Jego stosunek do córki nie może być usprawiedliwiony, ale on to robi, jakby historia rodziny i tragedie dawały mu do tego prawo. Natomiast postawa córki jest według mnie uzasadniona. Dziecko odtrącone, pozbawione miłości, pozbawione korzeni, wiedzy o rodzinie, boi się ojca.

Stąd trudne relacje, życie pod jednym dachem, zawinione i niezawinione krzywdy. Nieprzepracowane historie, brak komunikacji, brak rozmowy.

I nieustająca wiara ojca w socjalizm, który tego przywiązania nie odwzajemniał. Mamy więc w tle życie w komunistycznej Czechosłowacji.

To wszystko było powodem, że dziewczynka była inna. Czuła się inna i tak też była odbierana.

Opisana też jest jej relacja z babcią, od której otrzymała opiekę i staranie oraz drugą żoną ojca. Tylko od niej otrzymała czułość i miłość zastępczą.

Czy trudna historia rodzinna, historia o bolesnych relacjach, o rozdzielnym nieszczęściu ojca i dziecka, może być ciekawa? Tak. Jeśli jest tak napisana, jak napisała ją Mornstajnova, to jak najbardziej. Wręcz przyciąga i zmusza do refleksji, współodczuwania i złości. Czyli działa jak dobra literatura.

Urzekła mnie ta proza.

Takie właśnie książki chcę czytać w dużych ilościach, tylko gdzie ich szukać?



Moja ocena:

Data przeczytania: 2023-01-14
× 11 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Lata ciszy
Lata ciszy
Alena Mornštajnová
8.3/10

Lata ciszy Aleny Mornštajnovej to kameralna opowieść o przewrotności losu i skrzętnie skrywanych rodzinnych sekretach. O hipokryzji, niedomkniętych ranach, potrzebie bliskości i czułości, o tym jak m...

Komentarze
@aga.kusi_poczta.fm
@aga.kusi_poczta.fm · 4 miesiące temu
zacytuje fragment z powyższej recenzji

" Opisana też jest jej relacja z babcią, od której otrzymała opiekę i staranie oraz drugą żoną ojca. Tylko od niej otrzymała czułość i miłość zastępczą. ...(...)"

coś to niezrozumiałe
Lata ciszy
Lata ciszy
Alena Mornštajnová
8.3/10
Lata ciszy Aleny Mornštajnovej to kameralna opowieść o przewrotności losu i skrzętnie skrywanych rodzinnych sekretach. O hipokryzji, niedomkniętych ranach, potrzebie bliskości i czułości, o tym jak m...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Takie książki zostają w człowieku na długo, oj długo... Ukorzeniają się i trwają... Wołasz "Tato?" raz za razem. Całe życie czekasz, by to słowo wreszcie z ciebie wyszło... Gdy jest już tak mało czas...

@aga.kusi_poczta.fm @aga.kusi_poczta.fm

Pozostałe recenzje @elutka_a

Szczury Wrocławia. Dzielnica
Śmierć czyhająca na każdej dzielnicy

Sierpień 1963, Wrocław Wielkie miasto nieznikające z nagłówków gazet w Polsce, jak i całej Europie. Mimo skrupulatnych działań komunistycznych władz, pojawia się coraz ...

Recenzja książki Szczury Wrocławia. Dzielnica
Pamiętnikarze
"Dziadku, jeśli ten obóz ci się nie podobał, to dlaczego po prostu nie wróciłeś do domu?"

Do przeczytania książki Niny Siegal “Pamiętnikarze” skłonił mnie podtytuł “ Druga wojna światowa w Holandii słowami jej naocznych świadków”. Prawie nic nie wiedziałam o ...

Recenzja książki Pamiętnikarze

Nowe recenzje

Chłopak z sąsiedztwa
Patrz sercem nie oczami
@kd.mybooknow:

„Żadne dziecko ani żadna kobieta nie powinna przechodzić przez to, przez co my przechodziliśmy . Nikt nie powinien żyć...

Recenzja książki Chłopak z sąsiedztwa
100 dni bez słońca
Historia Tessy jest jedną z tych, obok której n...
@xbooklikex:

"- O rany - odzywa się. - Należysz do tego rodzaju ludzi? - To znaczy jakiego rodzaju? - pytam z uśmiechem. - Ludzi, kt...

Recenzja książki 100 dni bez słońca
Czas Adeptów
Nick i jego czas w MAOS
@maitiri_boo...:

„Sieć. Czas Adeptów” to powieść, która wciąga od pierwszej strony i nie pozwala oderwać się od lektury nawet na chwilę....

Recenzja książki Czas Adeptów
© 2007 - 2024 nakanapie.pl