Gdy życie zsyła hipopotama recenzja

Nie ukrywam, że początkowo nie bardzo potrafiłam jej zrozumieć. To typowa rosyjska książka, gdzie jest to podkreślane słownictwem, bądź samymi postaciami. Dopiero kiedy co jakiś czas zadziały się rzeczy smutne, czego niektórzy nie zauważyli, jakoś zaczęła do mnie docierać. Ujrzałam jak pięknym stylem jest napisana. Nie tylko barwnym ale i inteligentnym. Chwilami czułam się mniej mądra i nie potrafiłam uwierzyć, że z tak niepozornej książki bije aż taki przekaz. Mamy tu ukazane rzeczy tak mocno szczere, że aż chwilami przerażające. Z jednej strony chciało się je brać za fikcję, a z drugiej dochodziło do nas, że nigdy nie jesteśmy w stanie wszystkiego przewidzieć. Nawet jak bohater do występu długo się przygotowywał i wszystko szło idealnie, to koniec okazał się dla niego tragiczny. Ludzie bisowali, że tak dobry był to numer, podczas gdy on umierał. Następnie ponownie przewinie się urywek innych wydarzeń i ponownie bum, sen odchodzi jak za sprawą czarodziejskiej różdżki. Tak jest przez całą książkę. Postacie są bardzo charakterystyczne i niekiedy śmieszne. Mamy tutaj nieco przekazu z dawnej historii do której opowiadając nasza postać często wraca. Jeśli już kogoś przedstawia, to zawsze z zalążkiem historii, z wyjątkiem takich osób, które są mniej ważne dla treści. Niektórzy mają nawet wypracowany patent na upływający czas. Choćby Warinka, która kiedy gotowała jajka, to śpiewała odpowiednią długość piosenki i po jej skończeniu jaja były ugotowane w sam raz na twardo:-) Lubiła też czytać Annę Kareninę i często snuła opowieści o Piotrogrodzie, skąd wyjechała około czterdziestu lat temu. Była we wszystkim bardzo konkretna. Nie dodałam jeszcze, że każdy rozdział ma swój tytuł i opowiada o kimś innym. Nie są to dobre historie, niekiedy bywają smutne, pełne tęsknoty lub wydarzeń, które mogły się skończyć źle, ale coś sprawiło, że tak się nie stało. Nie da się jej przewidzieć, gdyż są to wspomnienia i nigdy nie wiadomo jaki wątek zostanie pociągnięty.
Książka mi się niby podobała, ale wciąż miałam pewne wrażenie, że nie potrafię do końca pojąć jej przekazu.