NAWIŚĆ... Historia pisana wierszem czarnym recenzja



"Nawiść" Autor Nieznany to książka, która przykuła mogą uwagę całą sobą. Tajemniczy autor, tytuł i ciekawa okładka, a do tego intrygujący opis, wszystko to sprawiło, że musiałam sięgnąć po tę pozycję. Czy się opłacało? No i jeszcze jak!!!

Autor w książce pokazuje nam czasy przedchrześcijańskie i tereny, ziemie które dopiero będą nazwane Polską. Ukazuje walkę ludu wierzącego w starych bogów, to jak bronią się przed narzuceniem im innej wiary. Główny bohater - Sambor, ten który walczy samotnie to chłopczyk, którego wilk przyprowadził do wiedźmy - Preterity, a ta postanowiła zostać jego opiekunką. Nie zna on swojego pochodzenia i wychowany został w zgodzie z naturą. Gdy dorasta wstępuje do wojska Księcia władającego ziemiami, które wydarł on siłą z rąk swego starszego brata. Ma on dwójkę dzieci: młodszą córkę, o imieniu Lica oraz starszego syna Zadara. Według prawa, które postanowił Książę, to drugie dziecko obejmie tron po nim, a nie pierworodny. Uważa on, że młodsze z dzieci jest zawsze bardziej waleczne, bardziej samodzielne i pewne siebie, przez co bardziej nadaje się na władcę. Los tej trójki młodych ludzi złączy przeznaczenie i będą musieli walczyć o siebie, o swe serca, o przyjaźń, o to by nie poddać się nienawiści.

"Nawiść" to Czarna Baśń, w której przyroda jest piękna, naturalna i subtelna, a ludzie są pełni nienawiści i rządni władzy. Mamy tu kontrast między tym co naturalne, a tym co ludzkie i bezwzględne. Nie będę ukrywać, że nie jest to lekka i przyjemna lektura. Jest ona bowiem trudna, ciężka i niełatwa, mimo to czyta się ją wyśmienicie. Większą połowę tekstu stanowią opisy, ale nie byle jakie! Są one świetnie dopracowane, tak że z chęcią się w nich zagłębiamy. Zdania często krótkie, jednowyrazowe nadają tekstowi dynamiki. Nie nużą i nie nudzą. Są obszerne, ale w przeciwieństwie do innych książek, te chce się czytać. Zaskoczyłam Was tym? Mam nadzieję 😉😅 Są szczegółowe i oddają piękno przyrody, której nazwy są zapisywane z dużej litery. Wskazuje to, że odgrywa ona tu ważną rolę. Dialogów jest bardzo mało, ale są dobrze przemyślane i skonstruowane. Bohaterowie świetnie nakreśleni i pełni charakteru. Ich osobowości wyraziste i prawdziwe. Książka pełna jest brutalności, krwawych walk i okrucieństwa, które nie obce są czasom średniowiecza. Intrygi, tajemnice i zbrodnie rządzą tym światem. Autor pokazuje nam czas nadejścia chrześcijaństwa, który był pełen buntu i walki. Dostajemy również dawkę legend, które nadają bajkowego klimatu całości. Poznamy zupełnie inną historię Warszawskiej Syrenki, i na którą nie będziecie już tak samo patrzeli. Akcja nie toczy się tu wartko, a raczej powoli i spokojnie by dać chwilę na rozważania filozoficzne nad naturą człowieka. Dostajemy tu prawdę o nas samych. Natomiast zakończenie rozerwie wasze serca i poczujecie nienawiści do autora, który postąpił z wami bezwzględnie, brutalnie wręcz okrutnie podając wam tak cudowną historię z takim finałem.

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl dzięki uprzejmości autora. Dziękuję.