Czarna recenzja

Trudno przejść obok tej powieści obojętnie, trudno jej nie dotknąć i nie zaczytać się totalnie by zdać sobie sprawę, że życie to nie opowiadanie z dobrym happy-endem. Mamy Jeremiego i Marysię i mamy ich burzliwy romans, orgie, seksualne zatracenie i... poniekąd szczęście, które nie trwa wiecznie. I mamy w tle małą mieścinkę Czarną, gdzie wszyscy się znają i wszystko o sobie wiedzą, zdrada żony jest tu od razu wychwytywana i delikwent wytykany palcami, nie mówiąc o kobiecie, która staje się "szmatą", łajdaczką i bezuczuciową waginą. Ludzie nie znają wówczas tolerancji i nawet obecność kościoła nie wadzi, by wydawać swoje sądy. Krzyż nie hamuje nawet w mieścinach zwanych "dziuplami".

O zdradzie dowiaduje się żona Jeremiego, Beata, matka trójki dzieci. Dowiaduje się matka Marii ... i zaczyna się nagonka na tych dwoje. A oni? Dla bezpieczeństwa Jeremi odstawia Marię, zaczyna go mierzić jej obecność, przeszkadza mu, źle wpływa na jego interesy i rodzinę... Dobrze było zacząć i udowodnić sobie, że z potencją u niego rewelacyjnie lecz potem był już dyskomfort, pieczenie, plątanie się niechcianej kobiety, która ciągle chciała słyszeć jaka to jest cenna i niebywała. Kobiety, która jak każda, chciała być wielbiona przez swego mężczyznę... A ona nie była. Jej termin ważności upłynął.
I w tym maglu ludzkich emocji dochodzi do tragedii, co czuć od początku, bo wesołe życie pozamałżeńskie mało komu daje raj nieśmiertelności.

Świetnie zostały tu ukazane relacje międzyludzkie: rodzice - dziecko, kochanek - ona. W ich starciach nie ma wygranych, bowiem dopiero nieubłagany czas weryfikuje słuszność bądź niesłuszność ich wyborów. I czytamy, by poznać prawdę, by dowiedzieć się kto z nich jak skończy. Co się stanie. Z wypiekami na twarzy ślęczymy nad powieścią, bo a nuż już na następnej stronie...a może na kolejnej... że będzie, że się okaże czy ona... czy on...

Ta książka rozstraja umysł, sprawia, że wchodzisz w nią cały, z umysłem i osobowością jednocześnie... i wiedząc, że zostaniesz wypluty nie umiesz postąpić inaczej... Włazisz totalnie, wbrew zdrowemu rozsądkowi. Wbrew jego reszcie...
To jest silniejsze od ciebie...
A potem stajesz nad zwłokami i drętwiejesz...