Czarny wdowiec recenzja

                                                        
Gdy po kolejnej próbie, samochód Zuzy Lewandowskiej nie odpalił, postanowiła, że po choinkę dojdzie nawet na piechotę.
Z siekierą w ręku i z psem na smyczy, dociera do lasu.
Gdy tylko puszczony luzem Borys poleciał przed siebie, Zuza zaczęła się rozglądać.
Nagle jej uwagę przyciągną pies, który wykopywał coś spod śniegu.
Podeszła bliżej i schyliła się by podnieść zawiniątko. Z obrzydzeniem upuściła zawartość z powrotem na śnieg. Była to ludzka część ciała, a konkretnie - męski członek.
Postanowiła schować znalezisko do torebki i po powrocie do domu zadzwonić do znajomego sierżanta Nowaka, który po kilkunastu latach pracy w milicji, w Warszawie wrócił do Płocka.
Mecenas Lewandowska dotarła do domu po ciężkim i przydługim dniu w pracy, a że była to wigilia postanowiła ubrać w końcu drzewko przyniesione z lasu.
Gdy usłyszała pukanie do drzwi, mocno zdziwiona otworzyła, dostrzegając przed sobą świętego Mikołaja. Nagle nieznajomy rzucił się na nią trzymając w ręku nóż rzeźnicki. Podczas szamotaniny usłyszeli donośny wrzask: Milicja! Milicja!
Na szczęście napastnik spłoszył się i uciekł. Zuza otrząsnęła się z pierwszego szoku i poszła podziękować papudze, za te dzikie okrzyki, które być może, uratowały jej życie.
Po upływie chwili sublokatora, mecenas Lewandowskiej przyniosła jej paczkę, którą ktoś dla niej zostawił.
Gdy kobieta otworzyła, jej oczom ukazały się męskie klejnoty... czyżby od kompletu?!
Co łączy te wszystkie tajemnicze znaleziska i dlaczego po Płocku grasuje Święty Mikołaj z morderczymi zamiarami?
Czy Zuza z pomocą zaprzyjaźnionego milicjanta dojdzie do sedna tej sprawy?

Rewelacyjna postać Zuzy Lewandowskiej po raz kolejny skradła moje serce. Świetne dialogi i zabawny, czarny humor, obok którego nie można przejść obojętnie.
Również zwierzyniec głównej bohaterki, czyli papuga i pies, robią tu świetną robotę😃
To jest absolutna petarda, cudowny kryminał, który trzeba przeczytać!!!