O mrówkach i dinozaurach recenzja

RECENZJA PRZEDPREMIEROWA

Dziękuję Domu Wydawniczemu Rebis za przekazanie mi egzemplarza książki.

Książka „O mrówkach i dinozaurach” Cixin Liu zaintrygowała mnie swoim opisem. Przyznam także, że częściej sięgam po literaturę zachodnią, stąd chyba moje zainteresowanie. Chiński pisarz zabiera nas w swojej niewielkiej książeczce w niezwykłą podróż do świata, w którym jeszcze nie istnieją ludzie. To okres kredowy, kiedy na Ziemi królowały dinozaury. Ale czy tylko? Otóż nie! Gdyby dinozaury nie były tak wielkie i uważniej patrzyły pod nogi, zauważyłyby, że obok nich żyją także maleńkie mrówki. W końcu jednak oba gatunki spotykają się i rozpoczyna się ich współpraca, a nawet symbioza. Zaczęło się raczej niewinnie, aby wreszcie koegzystencja mrówek i dinozaurów przerodziła się w niesamowitą cywilizację, mimo że zależną od siebie to bardzo przypominającą dokonania współczesnego człowieka.

To o czym pisze Cixin Liu to oczywiście fikcja. Autor zagłębia się w świat nauki, obdarzając przy okazji zarówno mrówki jak i dinozaury cechami ludzkimi (mowa, umiejętność czytania czy logicznego i kreatywnego myślenia etc.). Czytelnik brnie przez kolejne lata ewolucji obu gatunków oraz postępów jakie czynią. Nie sposób nie zastanawiać się w trakcie lektury co też mrówki i dinozaury wymyślą na następnej stronie.

Muszę stwierdzić, że Cixin Liu obdarzony jest niezwykłą wyobraźnią, pozwalającą w sposób plastyczny przedstawić to, co w zasadzie nam by się nie śniło. Inteligentne mrówki i kreatywne dinozaury. Pomysły tych stworzeń, a przy tym oczywiście pomysły autora są zadziwiające, (choć może nie tak bardzo dla bardziej tęgich głów niż moja :D).

Przyznam, że mimo dziecięcych marzeń o zostaniu paleontologiem i ówczesnego bzika na punkcie dinozaurów, w tej powieści kibicowałam akurat mrówkom. Były małe, sprytne, często niesłusznie niedocenione, potrafiły zaskoczyć. A jakby się głębiej zastanowić to dinozaury bardziej potrzebowały ich niż one dinozaurów. Niestety, jak to w baśniach z morałem bywa, wszystko ma swoje plusy i minusy.

Książeczka jest cieniutka, liczy tylko 240 stron i muszę przyznać, że ma okładkę, która niezwykle wpadła mi w oko. Prostą a jednak idealną. Stylowi autora nie można niczego zarzucić, ale jeśli ktoś spodziewa się akcji w książce to jej tu nie znajdzie. To raczej rozważanie na temat tego do czego prowadzi wzajemna zależność, która z biegiem czasu przeradza się także w podejrzliwość a nawet wrogość. Naturalną konsekwencją postępu cywilizacyjnego jest zbrojenie i zazdrosne strzeżenie tajemnic, nawet jeśli do ich stworzenia potrzeba tego, przed kim się te tajemnice zaczyna strzec. Czytając, trudno nie odnieść wrażenia, że jest to swego rodzaju przypowieść a zarazem wariacja na temat współczesnego człowieka. I bardzo by się chciało, żeby dzieje ludzkości nie zakończyły się tak jak swoją powieść skończył Cixin Liu. Dobrze by było wyciągnąć wnioski zawczasu.