Wierna recenzja

W trzeciej części Niezgodnej, pt. "Wierna" Tris z przyjaciółmi ucieka z Chicago. Od czasu, gdy władzę nad miastem przejęli bezfrakcyjni z matką Cztery - Evelyn jako przywódcą panuje anarchia i wszystko popada w ruinę. Oddalają się samochodem nie wiedząc dokąd zmierzają. Jednak im bardziej oddalają się od miasta zauważają, że ktoś na nich czeka. Osoby znajdujące się poza murem zabierają naszych bohaterów do Agencji, w której mówią im, że wszystko w co wierzyli dotychczas to jedno wielkie kłamstwo. Oni sami zaś byli tylko obiektem doświadczalnym ludzi, którzy twierdzili, ze są prawie jak bóg i mogą zrobić wszystko.

Wszystko co obowiązywało w idealnym świecie, czyli frakcje, Niezgodni, a także całe miasto było jednym wielkim eksperymentem rządu, a poza jego granicami całe życie przebiega zupełnie inaczej.

Moim zdaniem właśnie ta - ostatnia część trylogii jest najlepsza. Znajdziemy tutaj Agencję, która dogląda wszystkich miast, które są eksperymentami. Dążą oni do eliminacji osób z uszkodzonym kodem genetycznym, czyli tych, którzy mają czystą przynależność do jednej frakcji. Ich celem jest uzyskanie jak największej ilości osobników Niezgodnych. Agencja dla osiągnięcia zamierzonych efektów eksperymentu jest w stanie zrobić wszystko, m.in. wymordować niepotrzebnych im ludzi, czy wymazać ich pamięć.

Trzecia część trylogii "Niezgodna" przytacza historię mniejszości społecznych oraz ich traktowania. opisane jest tutaj uprzywilejowanie czystej genetycznie rasy, a uciskanie "chorych" ludzi. Autorka przedstawia czytelnikowi absurd tego typu ideologii, zaznaczając, że bardzo ważna jest równość i wzajemna pomoc. Takie zachowanie spowodowałoby, że wszystkim na Ziemi zyłoby się zdecydowanie lepiej.

Moim zdaniem zakończenie jest bardzo przewidywalne. Główna bohaterka umiera, a pozostali bohaterowie mimo wszystko żyją długo i szczęśliwie.

Książka sama w sobie trochę mnie rozczarowała, ponieważ w tej części nie było tak wiele emocji, przez co czytelnik nie wczuwał się tak w całą akcję. Uczucia bohaterów nie są zbyt wyraziste, są przytłumione i jest ich bardzo mało.

Mimo wszystko osoby, które wcześniej czytały poprzednie dwie części tą również muszą przeczytać.