Obca recenzja

Szkocja, rok 1945. Wojna dobiegła końca. Była pielęgniarka, Clare Randall nadrabia z mężem stracony czas. Para chce przeżyć drugi miesiąc miodowy. Być może ten plan zostałby zrealizowany. Pewnego dnia Clare natrafia na Kamienny Krąg, którego mieszkańcy odprawiają tajemnicze rytuały. Kiedy tam wchodzi, automatycznie cofa się w czasie o dwa stulecia. W nowej rzeczywistości Clare zostaje porwana przez członków szkockiego klanu Mackenziech. Wśród mężczyzn poznaje także swojego przyszłego kochanka, Jamiego. Czy kobieta jeszcze zdoła kiedykolwiek wrócić do domu?

Bohaterowie tej książki zostali wykreowani na zasadzie kontrastu. Frank był całym światem Clare i to z nim kobieta planowała spędzić życie. Zrządzenie losu sprawiło, że przeniosła się w czasie. Została wyrwana ze swojej codzienności i wtłoczona w zupełnie inny świat. To bohaterka silna, wykształcona, tytułowa obca. Niestety, można ją postrzegać jako przysłowiową „chorągiewkę na wietrze”. Bardzo szybko przystosowała się do nowych warunków życia, pomagała ludziom. Myślami trwała przy mężu, jednak dopuściła się zdrady, romansując z nowo poznanym mężczyzną. Takie zachowanie jest co najmniej wątpliwe moralnie, szczególnie w przypadku kobiety twardo stąpającej po ziemi. W opozycji do niej pojawia się Jamie, który próbuje okiełznać Clare, wzbudzić ognistą namiętność, jakiej ta nigdy nie zaznała.

Powieść jest romansem historycznym z motywem podróży w czasie. Styl autorki ułatwia lekturę. Trudno doszukać się w książce schematów fabularnych, utartych ścieżek. Ponadto okazuje się, że ten tytuł nie należy do nowości wydawniczych. Pierwszy raz pojawił się w księgarniach prawie trzy dekady temu. Nie dziwi mnie popularność książki z uwagi na podążanie własną ścieżką fabularną, co dziś - w natłoku nowości, które zalewają nas każdego dnia - działa na korzyść książki.

Na szczęście nie sam romans składa się na fabułę powieści. Mnóstwo tutaj ciekawostek dotyczących Szkocji, tamtejszego folkloru, legend i dawnej historii medycyny. Te elementy zdecydowanie ubarwiają całość. Innym atutem jest bardzo dobrze wykreowane tło historyczne. XVIIIw w Szkocji to czas pełen napięć, szczególnie z Anglikami. Ponadto w powieści nie brakuje detalicznych opisów życia codziennego bohaterów.

Pomimo wyżej wymienionych zalet powieści, odnalazłam również minus. Książka może nie do końca spełniać oczekiwania wielbicieli publikacji historycznych. W ostateczności jest to dobra opowieść romantyczna. Objętość przygniata i odpycha. Sięgając po ten tytuł, trzeba mieć świadomość, że otrzymamy kilkaset stron bardzo rozwleczonej fantazji erotycznej Jamiego, który próbuje poskromić wybuchowy charakter swojej towarzyszki. Taki natłok jednego motywu potrafi nużyć. Od pewnego momentu trudno doszukać się rozdziału, w którym nie występują sceny łóżkowe. Ten element przysłania pełniejszy obraz powieści.

„Obca” Diany Gabaldon to powieść bez typowych schematów fabularnych. Najważniejszy jej trzon stanowi płomienny romans bohaterki. Ten motyw niestety przysłonił bardzo dobrze zarysowane tło historyczne. Być może pozostałe wątki zostały rozwinięte w kolejnych tomach. Zabrakło jednak wiele do wzbudzenia zachwytu. Polecam Czytelnikom szukającym ognistego romansu z intrygującymi wątkami pobocznymi. Moje oczekiwania nie do końca zostały spełnione. Po drugi tom sięgnę za jakiś czas. Książka jest intrygująca, nieco zbyt rozwleczona, ale z potencjałem na lepszy ciąg dalszy. Nawet z tego powodu warto spróbować ją przeczytać.