Nie pytaj recenzja

Maria Biernacka – Drabik w swojej najnowszej powieści odwodzi nas od zadawania trudnych pytań. One są często niewygodne i potrafią sprawić wielki ból. Czasem może lepiej nie pytać i nie wiedzieć. Nie zawsze i nie w każdych okolicznościach prawda jest wybawieniem i remedium na rozwiązanie problemów. Więc warto zastanowić się nad tym, czy zawsze warto pytać …

Maria Korcz ginie w wypadku samochodowym w niejasnych okolicznościach. Rodzina, zwłaszcza córka Inga, nie może się pogodzić z tą stratą. Wśród otoczenia rodziny pojawiają się głosy, że wypadek to samobójstwo. Inga nie daje wiary tym rewelacjom i rozpoczyna prywatne dochodzenie. Okazuje się, że tak niewiele wiedziała o przeszłości mamy, to zawsze był temat pomijany. Dlaczego? Zapewne było coś do ukrycia, coś, czym matka nie chciała się dzielić z bliskimi? Może ta przeszłość była zbyt bolesna, aby rodzina też musiała się z nią zmierzać. A naprawdę życie Marii było trudne, pełne bólu i rozgoryczenia. Porzucona przez matkę przed murem klasztoru, wychowywana przez siostry zakonne, trafiła do domu dziecka. A później do rodziny zastępczej, gdzie krzywdzona, długo nie zagrzała miejsca. I takim niechcianym dzieckiem była, skrzywdzonym i ignorowanym. Jednak takie warunki życia uodporniły ją na zło i nauczyły walczyć z krzywdami i wszelkimi przejawami zła. Jak głęboko do prawdy dokopie się Inga i czy zmieni ona oblicze rodziny? Czy prawda da jej ukojenia czy jeszcze większe rozczarowanie?

Nie pytaj to skomplikowany thriller psychologiczny, z wątkiem kryminalnym i szeroko zarysowanym tłem obyczajowym. Autorka znakomicie skonstruowała wątek zasadniczy, osaczyło go kręgiem niedopowiedzeń i niedomówień. Stopień skomplikowania zachęca do większej uwagi i próby dojścia samemu do prawdy. Nie jest to łatwe, ale bardzo satysfakcjonujące, gdy się krok po kroku, jest coraz bliżej prawdy. Wyzwolenia. Unicestwienia bólu i pogardy. Ta lektura pokazuje jak ważna jest tożsamość i wiedza o swoim pochodzeniu, bliskich i dalszych krewnych, o rodzinnych relacjach, nawet jak są one nasycone kłamstwem. Nie można przejść obojętnie obok pamięci o tym, co było kiedyś, ale stanowi o nas dzisiaj.

Powieść jest dość trudna, bolesna i traumatyczna. Wiele w niej cierpienia, kłamstw i oszczerstw. Dokładnie i wnikliwie zarysowana warstwa psychologiczna pozwala dogłębnie zajrzeć w przeżycia bohaterów. Można też spróbować ich zrozumieć, przybrać ich odczucia i rozterki. Łatwiej jest wtedy przyjmować ich poczynania.

Polecam, nie pytaj tylko uważnie czytaj. Może też będziesz szukał drzwi do swojej przeszłości? Czy są one otwarte? Jesteś pewien, że chcesz je otworzyć?