Recenzja książki Katar

Parę osób spędzając lecznicze wakacje w Neapolu, popełniło samobójstwo. Na pierwszy rzut oka bez przyczyny, rodzaje śmierci są różne, ale wszyscy przed śmiercią byli niezrównoważeni psychicznie. Istnieją też inne podobieństwa między ofiarami, tak że zaczęto podejrzewać seryjne morderstwa przy użyciu nieznanej trucizny. Wszystkich łączy gnębiący ich katar sienne, stąd tytuł powieści „Katar”. Zainteresowała się tymi tajemniczymi wypadkami prywatna agencja detektywistyczna. Pragnie odkryć rodzaj trucizny i motywy mordercy lub morderców. Do udziału w śledztwie zatrudniają astronautę, którego kariera zawodowa już się skończyła i nie ma planów na swoją przyszłość. Astronautę łączą z ofiarami pewne podobieństwa. Oprócz tego przy rozwiązaniu tej zagadki wspomaga go ekipa nauk naukowców. Czy uda im się rozwikłać zagadkę? Czy główny bohater, podążając śladami ofiar, sam nie popadnie w szaleństwo?.

Powoli, w sposób niekonwencjonalny autor buduje napięcia. Człowiek w każdym ciągu zdarzeń szuka logiki, przyczyn i skutków, odrzucając przypadek. Stajemy przed dylematem, jak dalece naszym życiem rządzi wolna wola, determinizm, a zwykły przypadek i rachunek prawdopodobieństwa. Kiedy jakieś zdarzenie jest mniej lub bardziej prawdopodobne, czym jest tak zwany zbieg okoliczności? Jaki ma na to wpływ posiadana wiedza i to czego oczekujemy? Świetnym przykładem są trzymające w napięciu wydarzenia na lotnisku. Zdarzenia niby bez związku ze śledztwem, a jednak doprowadzające do rozwikłania zagadki. Mnie zainteresowały ofiary i to, co ich łączyło. Po przeczytaniu sprawdziłam, że autor, pisząc tę książkę przekroczył pięćdziesiątkę tak jak główny bohater. Czy jednym z problemów poruszanych w tej książce nie jest problem kryzysu wieku średniego u mężczyzn? Czują, że coś się kończy, ale nie chcą się z tym pogodzić, jeszcze walczą. Pod tym względem jest to bardzo męska powieść.

Jednak bez względu na pleć, czy wiek dostajemy zagadkę, którą pragniemy rozwikłać. Zostajemy zaproszeni na równi z bohaterem do rozwiązania jej, posiadamy taką samą wiedzę jak grupa poszukująca rozwiązania. Autor nie zaskakuje nas żadnym królikiem z kapelusza, albo na końcu posiadaną wiedzą. Mimo to rozwiązanie jest zaskakujące. Książka odbiega od schematu powieści kryminalnych, a przez to zaskakuje niekonwencjonalnym stylem, inteligentną narracją i spójnym opisem wydarzeń. Pomimo że dzieje się w teraźniejszości, podejście autora charakterystyczne jest dla fantastyki naukowej. Ciekawa pozycja.