Pensjonat Leśna Ostoja recenzja

   Co byś zrobił, gdyby ktoś dał ci za zadanie stworzenie świetnego pensjonatu z naznaczonego upływem czasu dworku?
      Przed takim właśnie trudnym zadaniem staje nasza bohaterka, 38-letnia Justyna. W pierwszej chwili zdanie to wydaje się niemożliwe do wykonania, zwłaszcza dla kogoś, kto jest stuprocentowym mieszczuchem, a na remontach nie zna się całkowicie. Justyna, jako ambitna osoba, podejmuje się zadania, a raczej wyzwania, i czując oddech strachu na karku, wyjeżdża.
kiedy tylko przyjeżdża na miejsce, pojawia się w jej wnętrzu mieszanina lekkości i ciepła. Otoczenie podniszczonego dworku urzeka ją od pierwszego momentu.
      Dzień po dniu, krok po kroku dworek zaczyna zmieniać swoje oblicze. Wraz z nowym wyglądem, na światło dzienne wychodzi wiele tajemnic. Ukryty skarb, II Wojna Światowa, tajemniczy obraz to tylko niektóre z sekretów...
     Jakie jeszcze niespodzianki kryją się w powieści? Przekonajcie się o tym sami, sięgając po powieść Joanny Tekieli.

    "Pensjonat Leśna Ostoja" to lekka i dobrze skonstruowana powieść. Dobrze napisana i bez zbędnych dodatków. Czyta się ją dość szybko i z przyjemnością. czytelnik wraz z bohaterami odkrywa kolejne tajemnice i zagadki, przygląda się odnowie zapomnianego dworku. Natura została przedstawiona w tak niesamowity sposób, że czytając, ma się ochotę przenieść się w czasie i miejscu. Książka Joanny Tekieli to wyjątkowo barwna opowieść o emocjach, przeszłości i poszukiwaniach miłości.

     Mimo że świat opisany w książce jest nieco wyidealizowany, przesłodzony, to uważam, że jest to bardzo dobra powieść. Czytelnicy poszukujący typowego romansu mogą czuć się nieco zawiedzeni. Jeśli lubicie dobrze opowiedziane historie z ciekawym tłem i wnikliwymi opisami świata - ta książka jest dla was.