Recenzja książki Zdrada

Literaturę skandynawską uwielbiam całym sercem i do tej pory ani razu nie zawiodłam się względem swoich oczekiwań. Do tej pory, ponieważ "Zdrada" autorstwa Liljii Sigurðardóttir zawiodła mnie w każdym możliwym aspekcie i swoim potencjale.

Sięgając po "Zdradę" liczyłam na zgodny zresztą z opisem kryminał psychologiczny, natomiast otrzymałam książkę, która zupełnie nie porwała mnie, a co jeszcze gorsze ciągnęła mi się w nieskończoność. Będąc w połowie książki, nadal tak naprawdę nie wiedziałam, o co chodzi w całej historii Ursuli. Cała powieść była jak dla mnie bez wyrazu, jakiegoś akcentu, dzięki któremu zapamiętałabym tę książkę w jakikolwiek pozytywny sposób. Ciężko było mi się wczuć w przygody głównej bohaterki do tego stopnia, że nie udało mi się tego zrobić do samego końca. Historia naprawdę miała swój potencjał, jednakże w mojej opinii został on niewłaściwie przedstawiony.

W żaden sposób książka nie kojarzy mi się z gatunkiem, w jakim jest przedstawiana. W książce znajdujemy punkt widzenia trójki bohaterów — Ursuli, Stelli, która jest sprzątaczką w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych oraz matkę i żonę mężczyzn oskarżonych o gwałt na nieletniej. Przez pół książki nie dzieje się tak naprawdę nic co byłoby w stanie w pewien sposób zaciekawić czytelnika — może z wyjątkiem wyskakującego bezdomnego z bagażnika samej pani Minister. Jedyne co w moim mniemaniu uratowało tę książkę to krótkie rozdziały, chociaż mimo takich ułatwień książka i tak była wystarczająco i zupełnie niepotrzebnie wydłużana.

Kiedy czyta się książki, robi się to głównie dla własnej przyjemności, a "Zdrada" była jedną z tych pozycji, które musiałam zmęczyć, aby nie odłożyć jej w połowie historii. Jest mi bardzo przykro, ponieważ jestem ogromną fanką literatury skandynawskiej i do tej pory zachwycałam się twórczością autorów wchodzących w kanon tej literatury, a tym razem spotkało mnie mocne rozczarowanie. Naprawdę chciałabym powiedzieć o tej powieści coś dobrego, ale niestety ciężko jest mi znaleźć jakieś pozytywne emocje, które towarzyszyły mi w czasie lektury. Dawno tak słabo nie oceniłam żadnej książki.