Dom Nieba i Oddechu. Część 2 recenzja

To była niesamowita historia. Bardzo mi się podobała! Uwielbiam wszystko, co wychodzi spod pióra pani Maas, ale to... To przeszło ludzkie pojęcie.

Po pierwszej części czekałam tylko na premierę tej książki. Wątpliwości, a także podział na dwie książki i pozostawienie (tak jakby) otwartego zakończenia przez wydawnictwouro, rozbudziło moją ciekawość co do dalszego ciągu historii.

Zaczynając wiedziałam jak mniej więcej skończy się ta historia - czytanie zagranicznych recenzji spojlerowych mi w tym pomogło😅 - jednak zakończenie wywołało u mnie piski zachwytu. Oczywiście nie mówię tu o epilogu, czy dodatku o Bryce i Hunt (Huncie? - nie mam pojęcia jak to odmienić, przepraszam😵🥴), ale o ostatnim rozdziale, który pozostawia wiele pytań oraz możliwość dla autorki. Ostatnie rozdziały dały też szerszy obgląd na uniwersum Sarah J. Maas, które jest bardzo rozległe.

Fabuła była bardzo dobrze zbudowana. Spokojna na początku, ale cały czas budująca napięcie, które pozwoli nam wkroczyć w końcowe, dość mocne, strony.

Jednak książka, zapewne, wspaniała po angielsku, w polsce nie robi szału pod względem tłumaczenia. Słowotwórstwo, które się tam pojawia. Np. zamiast "pani kapitan" - "kapitanka". Pozwolę sobie też wypisać bardziej wulgarny przykład: "dupczyć" zamiast "pieprzyć", albo "fukers" zamiast po prostu "fu*k". Nie wiem z czego to wynika, ale mi, jako temu 'młodszemu' pokoleniu, to przeszkadza, bo my takich wulgaryzmów używamy tak na prawdę codzienne. Tak więc tłumaczenie mnie zawiodło.

Jednak, tak jak wspomniałam wcześniej, fabuła została świetnie napisana. Co więcej zostają dodane nowe postacie oraz historia jest prowadzona z wielu więcej punktów widzenia niż wcześniej. I uwielbiam wszystkich bohaterów, ale Ruhn... Boże... Jaki on jest wspaniały! Kocham, kocham, kocham! Mój nowy książkowy chłopak! Jedyna bohaterką, która mnie wkurza jest... Danika. Taaaaa. Ona, pomimo swojej egzystencji (napiszę tak, bo nie chcę spojlerować pierwszej części), ciągle powraca w historii i jest to trochę dziwne. Szczerze wolałabym, aby ktoś inny, kogo Bryce zna, wszedł na miejsce Daniki.

Książka jest niesamowita, zmysłowa, fantastyczna. Nie mogę zrobić nic innego, tylko ją wam polecić. Maas według mnie jest królową fantastyki - tak więc czytajcie, czytajcie i jeszcze raz - czytajcie!!!