Tove. Królowa Duńczyków recenzja

Doskonała mieszanka fantastyki, historii i literatury pięknej

Autor: @chomiczek71 ·1 minuta
2024-04-01
Skomentuj
1 Polubienie
Lubisz czytać kontynuację serii zaraz po poprzedniej części, czy wolisz robić sobie przerywniki w postaci innych książek?

Ja kiedyś lubiłam przerywniki, ale już mi przeszło, a z lekturą "Tove. Królowa Duńczyków" @gajek.greg w ogóle nie mogłabym zwlekać.

Jeśli, jak ja, rzucisz się na kontynuację "Tofy. Księżniczki Słowian" z oczekiwaniami emocji takich, jak w pierwszym tomie nie zrażaj się początkiem. Gdy zaczęłam czytać o intrygach, polityce, szukaniu sojuszników i snuciu planów wojennych, pomyślałam, że to zupełnie inna książka niż jej poprzedniczka. Stylistycznie i językowo nadal na najwyższym poziomie, a jednak brak mi było przygód, emocji i tej tajemniczo- mrocznej magii słowiańskiej i nordyckiej. A jednak wszystko to było potrzebne, by lepiej odczuć gdy akcja już ruszy, a emocje zaczną kiełkować i rozwijać się w kierunku nie raz trudnym do przewidzenia. Autor znów przerzucił mnie do świata pachnącego lasem i morzem, pełnego starodawnych zaklęć i prastarych bogów, a opisał to wszystko tak plastycznie, że czułam każdy podmuch wiatru i słyszałam szmer liści i szeptane zaklęcia.

Jestem pod ogromnym wrażeniem tego, jak @gajek.greg operuje słowem by wzbudzić w czytelniku emocje! Bywało to kilka słów rzuconych by tylko zarysować to, co czuje dana postać, a od czytelnika zależało czy wejdzie w to odczucie i na ile je przyjmie. Ja nie raz musiałam odłożyć książkę, westchnąć i przetrawić uczucia, które towarzyszyły lekturze.

Bohaterowie są tak dobrze oddani, że czułam się, jakbym znała ich naprawdę. Dawno nie spotkałam w książce antagonisty, którego nienawidziłabym tak bardzo jak okrutnej i pięknej czarownicy, która bezlitośnie wykorzystywała tu magię do własnych celów. Bardzo dobrze też widać rozwój Tofy, to jak uczyła się być królową i matką. Historia jej syna, choć jest jej tu mało zdołała złapać mnie za serce, sprawić, że do bólu czułam jego niepewność. I tylko z wyborem Bociana nie mogę się pogodzić.

Zakończenie, choć łamie mi serce na milion kawałków, też według mnie jest idealnie dopasowane do unikatowego charakteru całej historii.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2024-03-25
× 1 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Tove. Królowa Duńczyków
Tove. Królowa Duńczyków
Grzegorz Gajek
7.4/10
Cykl: Księżniczka lodu, tom 2

Mija blisko piętnaście lat, odkąd opuściłaś kraj przodków, Tofa, i poszłaś między obcych, między Duńczyków, aby zostać żoną ich konunga Haralda. Jesteś jeszcze Słowianką? Czy stałaś się już Dunk...

Komentarze
Tove. Królowa Duńczyków
Tove. Królowa Duńczyków
Grzegorz Gajek
7.4/10
Cykl: Księżniczka lodu, tom 2
Mija blisko piętnaście lat, odkąd opuściłaś kraj przodków, Tofa, i poszłaś między obcych, między Duńczyków, aby zostać żoną ich konunga Haralda. Jesteś jeszcze Słowianką? Czy stałaś się już Dunk...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Pozostałe recenzje @chomiczek71

Czarne Serce. Zdrada
Ciekawy fantastyczny debiut

Hej Czy powieść fantastyczna musi mieć rozbudowany świat i historię? Według mnie niekoniecznie, wszystko zależy od talentu autora. "Czarne serce. Zdrada" to pierwszy t...

Recenzja książki Czarne Serce. Zdrada
Przeprawa
Mroczny zachód

Kiedy czytasz mroczne historie wolisz opisy bogate w krwawe detale i silne emocje, czy raczej proste szybkie historie? Przyznam, że sama się nad tym nie zastanawiałam, ...

Recenzja książki Przeprawa

Nowe recenzje

Zostaniesz ze mną
Zostaniesz ze mną
@whitedove8:

Kiedy w śnieżny wieczór Ola wraca z rodzinnego domu ulega wypadkowi. Z rozbitego auta wyciąga ją nieznajomy mężczyzna, ...

Recenzja książki Zostaniesz ze mną
Drapieżcy
Grahamowe rozczarowanie
@Utopia:

Właściwie to nawet nie wiem od czego zacząć. Słyszałam gdzieś, że najlepiej od początku. Tylko gdzie jest początek a gd...

Recenzja książki Drapieżcy
Siemowit. Zagubiony
"Siemowit. Zagubiony"
@tatiaszaale...:

“Druhowie ledwo nadążali za rozjuszonym Siemowitem, prącym do przodu bez utraconej tarczy, jedynie z dzierżonym o...

Recenzja książki Siemowit. Zagubiony
© 2007 - 2024 nakanapie.pl