Zanim zostaliśmy potworami recenzja

Czy masz wrażliwy węch? Świat zapachów jest dla Ciebie ważny? Ja muszę przyznać, że kiedyś miałam bardzo wrażliwy nos, jednak covid to zmienił. Obecnie mam węch na poziomie przeciętnym, są też niektóre zapachy, których w ogóle nie czuję 😒.

Za to przy lekturze "Zanim zostaliśmy potworami" Katniss Hsiao wydanej przez Wydawnictwo Mova czułam więcej niż przy jakiejkolwiek innej książce!

Yang Ning jest obdarzona niesamowitym węchem, który czasem utrudnia jej życie. Całe dzieciństwo i młodość spędza opiekując się młodszym bratem, nie raz mają wrażenie, że mają tylko siebie. Gdy dorosła, Ning uciekła z prowincji do dużego miasta. Podejmuje się pracy sprzątania miejsc zgonów- przy jej węchu to przekleństwo, jednak dzięki temu może szybko zarobić, by przygotować bratu godne życie u swego boku. Niestety zanim jej się uda Yang Han umiera. Dziewczyna na skutek szoku traci swój doskonały węch i jedynym, co może poczuć jest zapach śmierci i rozkładu. Od tej chwili praca staje się jej obsesją. Praca i polowanie na mordercę, bo tylko ona wierzy, że śmierć jej braciszka nie była samobójstwem. Jakby tego było mało sama zostaje uwikłana w sprawę pewnego morderstwa...

Minęło już parę dni od czasu jak przeczytałam tę książkę, a ona wciąż rezonuje mi w głowie i nie daje usnąć emocjom. Z początku byłam zaskoczona oziębłością głównej bohaterki, byłam przekonana, że ona nie czuje nie tylko zapachów, ale i emocji. Dopiero z czasem zrozumiałam, że to odrętwienie i pustka są skutkiem przeogromnej, niewysłowionej tęsknoty i samotności. Autorka nie opisuje uczuć bohaterów, ale umiejętnie użytymi słowami po prostu wzbudza je w czytelniku. Poza tęsknotą czujemy powoli narastającą zgrozę poznając powoli schemat myślenia i działania seryjnego mordercy. Jest to świetny kryminał, w którym ze strony na stronę napięcie rośnie i utrudnia odłożenie książki.

Powieść ta uświadomiła mi też ile dla mnie znaczy mój węch. Zmysł, na który na codzień nie zwracamy aż takiej uwagi, głównej bohaterce pomagał zakotwiczyć się w codzienności, nawet jeśliwiązałosięto z wdychajiem trupiego odoru i obcowaniem ze śmierciąblizej niżtonkonieczne. Myślę, że bez węchu czułabym się zagubiona i pusta, ale potrzebowałam tej książki, by sobie to w pełni uświadomić. Poza doskonale skonstrowanym kryminałem psychologicznym, jest ona niesamowitą podróżą przez zapachy- te, które lubimy czuć, ale też i te nieporządane. Dawno nie czytałam książki, która aż tak wpłynęłaby na moją wyobraźnię. Węch jest ściśle powiązany ze smakiem, więc poza zapachami niemal czułam też smaki chińskich potraw, o których tak naprawdę nigdy nie słyszałam. Oprócz kunsztu pisarskiego autorki na pochwałę zasługuje też pan Jarek Zawadzki, odpowiedzialny za tłumaczenie, które dostarczyło mi taką gamę odczuć.