Dzidzia recenzja

'' No co za kobieta , ja nie wiem , to moralność ma z przeceny zakupioną i w dodatku z Chin chyba . ''

Jedna z lepszych książek do tej pory przeczytanych . Już wcześniej opiniując '' Kieszonkowy atlas kobiet '' , pisałam że podoba mi się postrzeganie świata przez panią Chutnik , a jeszcze bardziej podoba mi się ubieranie tego co spostrzeże , w słowa . Słowa są bolące i gorzkie , ale jakże prawdziwe i dosadne . Jak przez szkło powiększające możemy w '' Dzidzi '' zobaczyć nasz polski obraz człowieczeństwa , z całą jego zaściankową dulszczyzną , z przywarami , '' świętościami '' , obojętnością , złośliwością , polactwem . Autorka nie oszczędza nikogo , dostaje się wszystkim po kolei . Już na samym początku opisuje żydowską rodzinę Stefanii Mutter , która to w podwarszawskich Gołąbkch , przyjmuje pod dach swojej stodoły dwie Polki , matkę i córkę . Oczywiście nie za darmo , o nie , nie z czystej dobroci , przecież każdy Żyd przede wszystkim musi zarobić , a przynajmniej nie stracić . Tak więc Stefania Mutter , pomimo sprzeciwów Polek , życzy sobie '' zapłaty '' za schronienie w postaci płaszcza z lisim kołnierzem . Dostaje zapłatę i mimo to , wydaje obie Polki Niemcom , co oczywiście skutkuje ich śmiercią . Pół wieku później wnuczka Stefanii , Danuta , rodzi Dzidzię - Kadłubek . No i się zaczyna . Jak już wspomniałam , dostaje się wszystkim , urzędom w Polsce i to tak tym mniej ważnym (Poczta Polska) jak i tym bardziej ważnym (Sąd) . Księżom katolickim , którzy na tragedii matki i kalekiego dziecka też próbują swoje ugrać . Bezduszności opieki społecznej , której pomoc ogranicza się do...odebrania dziecka matce , ludziom żyjącym po sąsiedzku i widzącym wszystko i wszystkich tak jak chcą , ze swojej perspektywy i bardzo subiektywnie szafującym wyrokami . Mediom karmiącym się ludzką naiwnością i głupotą . Mogłabym tak wyliczać i wyliczać , jednak na tym poprzestanę pozostawiając każdemu szansę osobistego wyciągnięcia wniosków z lektury . Jednak uprzedzam , mimo sporej dozy ironii i groteski , nie jest to książka lekka , łatwa i przyjemna . Wręcz odwrotnie , miejscami bywa wręcz wstrętna i obrazoburcza , ale bardzo potrzebna , chociaż rozumiem też osoby którym się nie spodobała , wszak nikt nie lubi patrzeć na swoje wady zwłaszcza przez szkło powiększające .