Nasz ostatni dzień recenzja

"Doba ma za dużo godzin na rozmyślania, a za mało na to, by mogła zorganizować nam jako tako życie." tak twierdzi Beata Ostrowicka w swojej książce "Świat do góry nogami". A jak zareagowalibyście na wiadomość, że właśnie tyle pozostało Wam do końca, że oto nadchodzi Wasz Dzień Ostateczny? Próbowalibyście zmienić swoje życie do góry nogami czy może popadlibyście w apatię, twierdząc, że i tak na wszystko jest już za późno? Taki problem porusza Adam Silvera w swojej książce "Nasz Ostatni Dzień".

Dwaj młodzi chłopcy, Mateo i Rufus, otrzymują w tym samym dniu telefon, iż pozostało im maksymalnie dwadzieścia cztery godziny życia. W chwili przypływu emocji zakładają konta w aplikacji "Ostatni Przyjaciel"-dzięki której ścieżki ich życia stykają się ze sobą i pozwalają na spontaniczne spotkanie. Nie przewidują, że w tak krótkim czasie nastąpi diametralna zmiana w ich życiu, i chociaż jest to ostatni dzień, to okaże się on owocny w przemiany wewnętrzne, które przyniosą im ukojenie i spokój. Na ich drodze spotykają również innych ludzi, którzy na pierwszy rzut oka są jedynie epizodami, bezimiennymi przechodniami, lecz skrywają oni swoje własne tajemnice, lęki i obawy.

Książka niewątpliwie godna jest lektury ze względu na sposób przedstawienia rozterek młodych bohaterów, którzy pełni są bólu i cierpienia, nieporównywalnego do ich wieku. Chcąc przeżyć ostatnie godziny ich życia z bliską osobą, pragną choć raz nie być postrzeganym przez pryzmat dawnych doświadczeń, uzyskać świeży pogląd na ich samych, rozpocząć z czystą kartą, być jak 'tabula rasa' która będzie zapisana na nowo sytuacjami, na które w innym przypadku się nie zdecydowaliby. Książka ma za zadanie poruszać i wzruszać- mnie poruszyła, gdyż posiada w sobie rozważania, które na co dzień nie poruszamy, między innymi o przemijaniu i sensie istnienia. A sam sposób rozważania o tych sprawach jest przedstawiony w sposób luźny i przystępny, co lubię. Fabuła również była niezwykle interesująca. Czy wzruszyła? Osoby wrażliwsze wzruszy na pewno, mnie mało co potrafi doprowadzić do łez 😉

Za możliwość przeczytania bardzo serdecznie dziękuję wydawnictwu We Need Ya!