Dziadek do orzechów i król myszy recenzja

Jest to baśń... Znana baśń, która po raz pierwszy ukazała się w 1816 roku. Dotychczas doczekała się przeróżnych wydań przez różne wydawnictwa, ilustracji narysowanych przez wielu autorów oraz nie jednej ekranizacji :)

Ja sama w ciągu mojego życia nie raz o niej słyszałam. Naprawdę wstyd się przyznać, ale dotychczas nie znałam jej dokładnie... Ale co się odwlecze to nie uciecze ;) Książka jest już przeze mnie przeczytana, na razie zostanie odłożona, ale za jakiś czas pozna ją również mój synek :) Bo myślę, że taką klasykę znać powinien każdy... Nawet ktoś taki co z baśni już wyrósł, chociaż swoją drogą ten gatunek książek jest chyba odpowiedni dla czytelnika w każdym wieku, więc wyrosnąć z baśni nie ma możliwości :)

Książka ta opowiada nam historię, a właściwie przygodę Martynki, dziewczynki która od pierwszego spojrzenia na drewnianego Dziadka do orzechów bardzo go polubiła i zrobiła mu piękny domek, zamieszkał on wraz z jej najlepszymi lalkami.

Z czasem wyszło na jaw, że wszystkie zabawki dziewczynki ożywają, wstrętne myszy napadają na nie i toczą bój na śmierć i życie...
Okazuję się, że Dziadek do orzechów jest księciem w pięknej, przedziwnej i fantastycznej krainie.Jest on jednak zaczarowany i musi tkwić pod postacią "Dziadka".Na dodatek okropny siedmiogłowy król myszy chce zagryźć Dziadka, na co Martynka pod żadnym pozorem pozwolić nie może...
Zakończenie jest niezwykle zaskakujące, zresztą tak samo jak cała opowieść... Książka ta przepełniona jest fantazją co czyni ją bardzo baśniową, bajkową, niezwykłą...

Mimo, że tekstu jest dość sporo to przeczytanie jej nie zajęło mi wiele czasu :)
Książka wciągnęła mnie tak, że ani się obejrzałam, a już była przeczytana... Dzięki niej poczułam się jak dziecko :) Naprawdę zatraciłam się w tej baśni i zajrzałam do tego pięknego kolorowego świata w którym Dziadek do orzechów - Pan Grosmajer był księciem.

Wspaniałe oderwanie od rzeczywistości :) Polecam nie tylko dla dzieci, ale również dla dorosłych, którzy (tak jak ja dotychczas) nie mieli sposobności, aby poznać tę baśń :)