Morderców tropimy w czwartki recenzja

Klasyczna intryga kryminalna + brytyjski humor + sympatyczni bohaterowie. Takie połączenie zawsze się sprawdza.

„Morderców tropimy w czwartki” to debiutancka powieść Richarda Osmana znanego brytyjskiego prezentera telewizyjnego. Książka swoją premierę miała 14 października i zdobyła wielu fanów. Nie ma się czemu dziwić, bo to przezabawna i przeurocza komedia kryminalna. Miłośnicy brytyjskiego humoru pokochają tę powieść.

Elizabeth, Ibrahim, Ron i Joyce to emeryci, którzy mieszkają w ekskluzywnym ośrodku dla seniorów. Mają do dyspozycji wiele atrakcji, z których mogą do woli korzystać. Jednak dla czwórki seniorów to zdecydowanie za mało. Żądni wrażeń powołują Czwartkowy Klub Zbrodni, gdzie na cotygodniowych spotkaniach omawiają przypadki nierozwikłanych morderstw z przeszłości. Nie mają pojęcia, że wkrótce będą prowadzić śledztwo w sprawie prawdziwego morderstwa, które ma miejsce tuż za ścianą. Detektywi amatorzy z wielkim zaangażowaniem tropią mordercę, Ich metody działania są nietypowe i sprytne zarazem. Zdobywanie tajnych informacji, to dla nich bułka z masłem. Mało tego! Detektywistyczne zapędy dzielą między wieczorne spotkania przy winku, lekcje pilatesu i inne rozrywki. I wcale nie jest flegmatycznie i usypiająco. Tu cały czas coś się dzieje. Akcja i tajemnica trzymają w niepewności do samego końca. Trudno przewidzieć co się wydarzy i kto jest sprawcą.

Dla mnie niesamowitą rzeczą w tej książce byli bohaterowie. Przesympatyczni i niepowtarzalni emeryci. Pełni ciepła, a przede wszystkim specyficznego humoru, którym dosłownie mnie zarazili. W książce były też bardziej spokojne, refleksyjne momenty, w których to nasi bohaterowie rozmawiali o stracie najbliższych, o odejściu przyjaciół i nieubłagalnie pędzącym czasie. Jednak ta grupa seniorów jest zdecydowana wykorzystać jak najlepiej czas, który im pozostał i cieszyć się każdą chwilą spędzoną w gronie przyjaciół.

To była naprawdę fajna i miła przygoda kryminalna. Mam nadzieję, że wielu z Was przyłączy się do Czwartkowego Klubu Zbrodni i polubi dziarskich emerytów.

Ps. W książce jest też polski wątek, ale nie chcę zdradzać szczegółów