Dziecko recenzja

Podczas prac budowlanych jeden z pracowników przez zupełny przypadek znajduje zaskakujacy pochówek. Mianowicie zauważa maleńkie kości w resztkach folii i papieru. Po zaskakującym odkryciu zwłok niemowlęcia, lokalna gazeta przedstawia wzmiankę o odnalezionym dziecku. Ten krótki opis zatacza nowe koło i wywołuje lawinę wspomnień nie tylko u matki, ale również u innej kobiety, która uważa, że jej tajemnica wkrótce wyjdzie na jaw. Sprawa nie jest taka prosta, ponieważ wcześniej nikt nie podjął się w dokładniejszych poszukiwaniach zaginionego noworodka. Na światło dzienne wychodzą kolejne części układanki, jednak w żaden sposób nie chcą się ze sobą połączyć. Kobieta, która od czterdziestu lat nie może przestać myśleć o swojej uprowadzonej córeczce nabiera nadziei, że będzie mogła w końcu w godny sposób pożegnać się z zaginionym dzieckiem. Artykuł w gazecie staje na piedestale spraw do rozwikłania ekwiwalentnej dziennikarki Kate Waters, kobieta jeszcze nie wie jak drastyczne elementy łączą się z tą sprawą..

To zdecydowanie najlepsza dla mnie część z cyklu o Kate Waters. Książka odblokowała mój upór czytelniczy. Pomimo, że połączyłam szybko wszystkie fakty autorka sprawiła, że wielokrotnie, podczas spotkania z lekturą dostawałam dreszczy, a sam koniec wywołał we mnie wzruszenie. Jak już wspomniałam wcześniej przez książki Pani Fiony Barton się po prostu płynie przenosząc się wraz z bohaterami do czasu, w którym trwa rozwiązywanie dziennikarskiej sprawy. Rozpoczynając cykl od ostatniego tomu przekonałam się do twórczości pisarki i polubiłam jej styl. Będę wyczekiwać kolejnych jej książek.

Autorka porusza wiele trudnych kwestii i tematów psychologicznych. W tej historii jest dość brutalnie i dramatycznie, wywołując w nas zaskakującą dawkę dodatkowych emocji. Szczerze powiedziawszy, to co wydarzyło się w tej sprawie wywołało u mnie lawinę uczuć i jestem bardzo zadowolona z przedstawionej fabuły. Bohaterki dla mnie świetnie wykreowane i z pewnością zapamiętam książkę na dłużej.