Pokój 2.040 recenzja

"Piszę tę książ­kę wła­śnie teraz (to mój au­tor­ski de­biut w tej ma­te­rii), bo wła­śnie teraz zda­łem sobie spra­wę, że mam coś waż­ne­go do po­wie­dze­nia. Uświa­do­mi­łem sobie, że aby na­pi­sać coś, co być może na­tchnie in­nych i jakoś im po­mo­że, trze­ba po pro­stu prze­żyć coś wiel­kie­go. Ak­tu­al­nie to prze­ży­wa­my. To jest ten mo­ment. Czuję to. Prze­ży­wam obec­nie naj­waż­niej­szą hi­sto­rię i lek­cję swo­je­go życia, którą chcę się z Wami po­dzie­lić."

Książka pełna wzruszeń, napisana przez ojca małego chłopca, który urodził się z szeregiem schorzeń, a w wieku zaledwie półtora roku zachorował na ostrą białaczkę szpikową. To nie tyle powieść, ile dziennik rodzica, ukazujący codzienne życie rodziny, zmagającej się z chorobą dziecka. Chociaż styl jest lekki, a humor miejscami przeplata opowieść, lektura nie należy do łatwych. Uderza w niej niezwykła determinacja, emocje i ból pełen miłości. Kiedy choruje dziecko, cierpi cała rodzina – w tym przypadku rodzice i starsze rodzeństwo Maksia.Mimo lekkiej formy książka niesie ze sobą silne emocje – strach, bezsilność, ból i ogrom miłości.

Pomimo trudnej tematyki, autor potrafi wprowadzić do opowieści chwile radości i ciepła, pokazując, że nawet w najcięższych momentach można znaleźć siłę w rodzinie i miłości. Książka ukazuje, jak choroba jednego członka rodziny wpływa na wszystkich, zmuszając ich do przewartościowania życia i odnalezienia nowego sensu w codziennych zmaganiach. To historia o nadziei, wytrwałości i nieustającej walce o każdy dzień. Zostałam głęboko poruszona autentycznością emocji i intymnym spojrzeniem na życie rodziny, której codzienność toczy się w cieniu choroby.

To lektura, która nie tylko wzrusza, ale także daje do myślenia, skłaniając do refleksji nad kruchością życia i siłą ludzkiego ducha.

Autor z niezwykłą wrażliwością opisuje każdy etap walki z chorobą, a jednocześnie pokazuje, jak ważna jest w tym wszystkim codzienna, zwyczajna miłość i bliskość. Mariusz Tryniszewski nie unika trudnych tematów, takich jak poczucie bezsilności czy frustracja.

Mimo że momentami łamie serce, to jednocześnie daje nadzieję – przypomina, że nawet w najciemniejszych chwilach warto szukać światła. To historia o ogromnej sile rodziny, która pokazuje, jak wiele można znieść, gdy jest się razem. Książka zostawia trwały ślad w sercu, przypominając, jak ważne są chwile spędzane z najbliższymi i jak cenna jest każda z nich.