Love, Theoretically recenzja

Love, Theoretically to trzecia powieść (szósta, licząc trzy nowelki) genialnej Ali Hazelwood. Autorki, która wyróżnia się na tle romansów new adult, umieszczając swoje książki w świecie akademickim. Jak sama zaznacza, opowieść o Elsie i Jacku jest dziełem, w którym najmocniej skupiła się na opisaniu rzeczywistości uczelnianej. Porównując tę powieść do Love Hypothesis i Love on the Brain faktycznie można bardziej zauważyć zaznaczenie problemów, jakie stwarza środowisko akademickie, niemniej, nie jest to w żadnym stopniu zniechęcające do lektury.

Wracając jednak do fabuły, Elsie jest doktorem nauk fizycznych, jednak ma problem ze znalezieniem stanowiska, które pozwoliłoby jej na etat naukowy. Musi uczyć niezliczoną rzeszę studentów, by zarobić na swoje utrzymanie. Gdy pojawia się okazja by otrzymać wymarzoną pracę (z dobrym zarobkiem i ubezpieczeniem zdrowotnym), dziewczyna postanawia kandydować na stanowisko. Okazuje się jednak, że szefem wydziału jest nie kto inny, jak Jonathan Turner-Smith, fizyk eksperymentalny, którego nienawidzi, bo zniszczył dobre imię i kariery fizyków teoretycznych. Z czasem oczywiście okazuje się, że człowiek którego sobie wyobrażała i którego znienawidziła, wcale nie pokrywa się z tym, jaki jest na prawdę.

Nie będę dalej opowiadać co dzieje się w książce oraz o wszelkich zawiłościach i zwrotach akcji, jakie zaoferowała nam Ali, ponieważ jest wiele innych ciekawych wątków do poruszenia. Przede wszystkim, autorka postanowiła zaserwować nam dwa motywy, niezwykle popularne i czytane - fake dating oraz enemies to lovers. Chociaż ten pierwszy trope pojawia się nie w kontekście relacji z Jackiem, niezwykle namieszał w życiu Elsie. Jest to chyba pierwsza powieść, która pokazuje konsekwencje udawanych związków (więc wielkie brawa dla niej).

Autorka zastosowała także jeszcze jeden, warty uwagi zabieg: wplotła w fabułę bohaterów swoich poprzednich powieści. Wyłapywanie tego "mrugnięcia" do czytelnika było świetną zabawą. Najpierw Elsie wspomina bloga "Co zrobiłaby Maria Skłodowska", którego w Love on the Brain prowadzi Bee, a później mamy cały wątek spotkania bohaterów tej powieści z Olive i Adamem z Love Hypothesis. Osobiście uwielbiam, kiedy książki, a właściwie uniwersum, w jakim są osadzone, przeplata się. Jest to miły dodatek dla stałych czytelników, który zapewni im uśmiech na twarzy, z powodu powrotu do swoich ulubionych bohaterów i zobaczenia, co tam u nich po zakończeniu ich historii.

Podsumowując, Love, Theoretically podobało mi się bardzo, wątki, które poruszyła autorka są ważnymi problemami, ale wplecionymi nie na siłę. Wspaniałe są maile, które otrzymuje Elsie od studentów, wraz z powodami, dla których nie mogą a) przyjść na zajęcia, b) oddać pracy na czas. Chociaż ta powieść tak naprawdę w dużej mierze koncentruje się tylko na rozwoju związku między Elsie a Jackiem, pierwsza część skupia się bardziej na pokazaniu, jak skomplikowany i długi jest proces pozyskania pracy w środowisku naukowym.

Powieść przyjemna, nie ciągnąca się, z dobrym humorem. Osobiście dużo bardziej podobała mi się od poprzedniej książki Ali, nadal z wątkiem slow burn i nadal z postacią męską, która jest niesamowita i każdy chciałby jednego egzemplarza dla siebie.