Emigranci. Podróż za horyzont recenzja

Czy zastanawialiście się kiedyś jak by to było zostawić wszystko, co jest tak dobrze znane i bliskie i wyruszyć w długą drogę do nowego domu w obcym kraju?
Zostawić za sobą nie tylko zamieszkane dotąd cztery kąty, ale również oglądane codziennie widoki, brzmiący w uszach od dziecka rodzinny język, znajome smaki i zapachy? Z tym właśnie, ogromnie trudnym wyzwaniem muszą się zmierzyć bohaterowie tej książki.

Rok 1902, Galicja.

W jednej z ubogich wsi mieszka rodzina Gajdów- Włodzimierz z żoną Hanną i trójką dzieci- Jurą, Marysią i Zenkiem. Jak wiele innych okolicznych rodzin żyją w nędzy, a każdy kolejny dzień wypełniony pracą, nie różni się od poprzedniego.

Kiedy więc pewnego dnia, podczas pobytu w karczmie Włodek słyszy opowieść miejscowego nauczyciela o Brazylii- dalekim, pełnym bogactwa kraju, rzekomo ofiarowanym Polakom przez Matkę Boską, postanawia sprzedać cały swój dobytek i wyruszyć tam z rodziną w poszukiwaniu lepszego, dostatniego życia.

Rozpoczyna się długa podróż za ocean.. Podróż, podczas której przyjdzie im zmierzyć się z wieloma przeciwnościami losu, chorobami, a także niegodziwością ludzi. Podróż z niespodziewanym finałem, który na zawsze odmieni nie tylko los, ale także ich samych..

Sabina Waszut przejmująco opisała historię ludzi, którzy chcieli odmienić swoje życie i z ogromną determinacją walczyli o przetrwanie. Historię opartą na prawdziwych losach wielu rodzin emigrantów z początku XX wieku. Autentyczna jest występująca w książce postać księdza Karola Dworaczka, który był misjonarzem w Brazylii i cały swój pobyt tam poświęcił na jednoczenie i wspieranie swoich rodaków.

Autorka doskonale naszkicowała tło historyczne i umieściła w nim swoich bohaterów. Bohaterów, którym kibicowałam od pierwszej chwili, towarzysząc im w tej długiej i pełnej trudu i niepewności podróży, oraz w późniejszych zmaganiach z losem.

To zapadająca w pamięć, wzruszająca opowieść o emigrantach, ale również o wielkiej sile i determinacji człowieka, który ugina się pod naporem nieszczęść, ale podnosi się i idzie dalej do przodu. Mnie porwała i zachwyciła. Bardzo polecam.