Fabryka lalek recenzja

Londyn 1850
Silas Reed prowadził sklep z osobliwościami. Wypychał przeróżne okazy zwierząt albo przygotowywał same ich szkielet i sprzedawał je swoim klientom. Z upragnieniem czekał na jakiś niesamowity okaz, który wyniesie jego nazwisko na piedestał. Do tej pory przełykał każdą porażkę zastanawiając się w duchu dlaczego jeszcze wielkie londyńskie muzea nie zainteresowały się jego dziełami.
Chłopcem który dostarczał mu wszelkiego rodzaju truchło był dziesięcioletni Albi.
Zaopatrywał on też sklep Pani Salter, który był istnym imperium lalek. Gdy o świcie przemierzał uliczki z dwoma workami z juty zawsze obawiał się, iż pomyli skarby i truchło wręczy królowej lalek, bowiem ją zaopatrywał w miniaturowe spódniczki, które później dwie pracujące u niej siostry z precyzją przyozdabiały.
Iris i Rose zostały przyjęte przez panią Salter na nauki, spodziewały się, iż ze względu na swój zdeformowany wygląd trafią do magazynu, ale właścicielka posadziła je na piętrze w sklepie, gdzie zainteresowani klienci mogli je obserwować przy pracy.
Iris marzy by zostać prawdziwą malarką i gdy tylko wszyscy zasypiają wymyka się aby ćwiczyć swój warsztat.
Dawniej z ich dwójki to Rose uchodziła za tą ładniejszą. Niestety Iris od urodzenia miała zdeformowane ramię, które zostało uszkodzone przy porodzie. Lecz w wielu szesnastu lat Rose przeszła ospę, co spowodowało owrzodzenia na całym ciele i twarzy, które zostaną z nią już na zawsze. Nienawidziła swojego nowego wyglądu i tego jak patrzyli na nią ludzie.
W Iris od dłuższego czasu narastało poczucie niesprawiedliwość, teraz to ona miała szansę znaleźć męża, ale to ciągle poczucie winy, w które wpędzała ją siostra i rodzina, było całkowicie nie do wytrzymania.
I wtedy wbrew zasadom wpojonym w domu, a przede wszystkim wbrew Rose postanowiła porzucić wszystko co do tej pory znała i zająć się malarstwem, nawet jeśli wszyscy mieli by się jej wyrzec.
W tym samym czasie Silas, który raz ujrzał Iris tak bardzo zafiksował się na jej osobie, iż w myślach przeprowadzał nie ciągnące się z nią rozmowy, w których oczywiście kobieta była nim oczarowana.
Jak potoczą się dalsze losy bliźniaczek i czy ogarnięty obsesją Silas w końcu zdobędzie upragnione uznanie i kobietę?
Przeczytajcie sami.


Portrety psychologiczne bohaterów urzekają głębią. Poznajemy wszystkie ich myśli i jesteśmy niemymi świadkami przeobrażenia każdego z nich.
Bardzo obrazowo opisany jest Londyn z połowy XIX wieku, brudny, śmierdzący i zaniedbany.
Przepięknie napisana historia, która generalnie wydaje się być zwyczajna i niczym nie wyróżniająca, jednak cały czas czekałam na ten mocniejszy akcent, który półsłówkami jest zapowiadany od początku książki.
Tym którzy są spragnieni mocnego kryminału, czy horroru powiem, że tu go nie znajdą. Lektura jest nieoczywista i bardzo ciężko jest mi ustalić pod jaką kategorię bym ją podpięła, obyczaj z nutką romansu i oczekiwania na nieuchronne?
Polecam!



#wydawnictwowab
#renibook