Fabryka lalek

Fabryka lalek" Elizabeth Macneal zaintrygowała mnie swoją okładką i zachęciła opisem wydawcy:" Pełna aury niesamowitości, będąca połączeniem romansu i thrillera z kunsztownie oddanymi realiami wiktoriańskiego Londynu „Fabryka lalek” Elizabeth Macneal to powieść, na którą warto czekać." Dlatego gdy pojawiła się w aplikacji Empik Go zdecydowałam się jej wysłuchać.

Autorka przenosi nas do Londynu epoki wiktoriańskiej. Połowa XIX wieku to czas sprzeczności - kontrasty społeczne, pęd do nowoczesności, rewolucja przemysłowa i naukowa, małe dzieci wykorzystywane do pracy w charakterze "chłopca na posyłki" czy pomocy domowej, kwitnąca prostytucja jako sposób na utrzymanie z jednej oraz otaczanie się muzyką, sztuką i szeroko rozumianą kulturą i pięknem z drugiej strony.

Główną osią powieści są wydarzenia skupione wokół trzech postaci. Silas to makabryczny kolekcjoner. Zajmuje się preparowaniem zwierząt i oferuje je później nabywcom w swoim sklepiku, który jest swego rodzaju gabinetem makabrycznych osobliwości. Jego pasja graniczy z obsesją. Louis jest malarzem nowatorskiego nurtu BPR wywodzącego się z bractwa malarzy zwanych prerafaelitami. Jego obrazy są podziwiane i chętnie kupowane przez koneserów sztuki. Trzecią postacią jest Iris - biedna dziewczyna obdarzona pasją i talentem do malowania. Obie z Rose - siostrą bliźniaczką pracują w fabryce lalek pani Silter. Jednak gdy tylko pojawia się możliwość pozowania do obrazu i doskonalenia własnych umiejętności mal...

Wiktoriański Londyn, aura sztuki i tajemniczości, ale też brud nędzy. Zapowiadało się ciekawie, jednak sam wątek romansowy bardzo przewidywalny i trochę tani. Generalnie opis książki na okładce oddaje całą fabułę.

Na uwagę zasługuje postać Silasa – samotnika, człowieka wyalienowanego, który ma obsesję na punkcie głównej bohaterki, Iris.

Choć niemal od początku można było przewidzieć, jak książka się skończy, czyta się ją dość przyjemnie.

Ot, takie czytadło na długie wieczory.

Debiut literacki Elizabeth Macneal pt. „Fabryka lalek” to książka, która na pewno w pierwszym momencie przyciąga wzrok okładką. Przy drugim spojrzeniu fascynuje opis – XIX wieczny Londyn, sztuka i opowieść o pogłębiającej się obsesji? Tak, to może być dobre!
I faktycznie było! Ciekawie przedstawione wielkie miasto w dawnych czasach, jego podziały, piękno i brzydota. Sieroty na ulicach, walka o życie. Fajnie prezentują się też postacie – bohaterka Iris jest ciekawym spojrzeniem na rolę kobiety w tamtych czasach, na jej obowiązki i miejsce jakie miała pełnić w życiu rodziny. Albie, mały chłopiec, sierota, porusza chyba w tej historii najmocniej. Z kolei Silas, dziwak fascynujący się wpychaniem zwierząt, to świetny obraz pogłębiającej się psychozy i zacierania się granicy między urojeniami a rzeczywistością. Ogólnie książka mi się podobała i jestem ciekawa, co autorka zaprezentuje nam w swojej kolejnej powieści.

Kiedy otrzymałam propozycję zrecenzowania tej książki, stwierdziłam, że to nie dla mnie. Jednak później „chodziła za mną” przez cały wieczór i kolejne przedpołudnie i napisałam do wydawnictwa, że jednak ją przeczytam, bo coś mnie do niej ciągnie. Czy siódmy – czytelniczy – zmysł, mnie nie oszukał?
⠀
Akcja rozgrywa się w Londynie, a osią powieści są trzy postacie – Silas, Iris i Louis. Silas jest dziwakiem-artystą, którego życiowym celem jest to, aby jego prace znalazły się kiedyś w muzeum. Jednak nie jest to łatwe, bowiem zajmuje się dość makabrycznym rodzajem sztuki – preparuje zwłoki dziwnych gatunków zwierząt bądź tych zdeformowanych i zachowuje je na wieku w niezmienionym kształcie. ⠀
Iris jest jedną z bliźniaczek, które pracują u niezbyt miłej właścicielki zakładu z porcelanowymi lalkami. Zajmują się malowaniem ich oczu i ust, sprawianiem, że londyńczycy będą w stanie zapłacić wiele funtów za te niepozorne działa sztuki. Iris jednak jest ambitna i w skrytości ducha marzy o tym, by malować prawdziwe obrazy, które będą zachwycały cały świat. ⠀
Louis z kolei jest malarzem i proponuje dziewczynie, że nauczy ją sztuki malarstwa w zamian za jedną przysługę – zostanie jego modelką. I w tym momencie, gdy Iris się na to zgadza, jej życie zamienia się w koszmar.
Podczas Wielkiej Wystawy zauważa ją Silas i z miejsca się zakochuje, nie tyle w niej, co w jej defekcie, złamanej kości obojczykowej, która zdeformowana oszpecała ciało Iris. Porywa ją, zamyka w pi...

Długo zastanawiałam się nad oceną.
Bardzo rzadko czytam opisy, dzięki czemu funduję sobie niespodzianki, ale dawno nie miałam takiej jak tutaj. Spodziewałam się czegoś zupełnie innego, jakiejś literatury młodzieżowej, coś na wzór Charliego i fabryki czekolady, chociaż samo wydawnictwo mogło mnie naprowadzić, że to jednak kryminał… mój błąd!

Przez 1/3 książki na dobrą sprawę nie wiedziałam o czym jest. Czyta się dobrze, ale nie widziałam sensu w lekturze. Na dodatek początki z taksydermistą (wypychanie zwierząt) dały mi niezły wstrząs i pożałowałam, że po to sięgnęłam, a takie szczególiki dostajemy jeszcze kilka razy przez całość historii.
Konkretna akcja zaczyna się dziać gdzieś w połowie (dopiero!), wtedy wszystko nabiera sensu, ale muszę przyznać, że wstęp był bardzo długi i nie zdziwiłabym się, gdyby niektórzy porzucili lekturę przez nudę, chociaż ja jej nie odczułam, traktowałam książkę jako literaturę obyczajową i czytało się ją bardzo szybko i dość przyjemnie.

Postacie były dla mnie jednowymiarowe, dość stereotypowe i przez to po prostu nudne, do których nie idzie poczuć sympatii. Polubiłam jedynie Albiego, jego dziecięca naiwność i hart ducha sprawiają, że nie da się go nie lubić, ale nie ma go za dużo, nad czym ubolewam.
Czułam się nieswojo czytając taksydermistyczne szczegóły, ale to może być wynikiem mojej wrażliwości. Fabuła nie była znowu taka zła, była mieszanką każdego gatunku, przez co powinna być bardziej atrakcyjna, nieste...

Książkę czyta się dość szybko. Fabuła jest wciągająca, mroczna, trzymająca w napięciu. Różne były opinie ale postanowiłam wyrobić Swoją, mi się bardzo podobała, i jak najbardziej POLECAM miłośnikom sztuki, romansu i kryminału.

Ciekawa i wciągająca. Niby powieść historyczna, niby obyczaj, niby kryminał. Zazwyczaj wszystko w jednym jest słabym pomysłem, ale tu wyszło intrygująco i smakowicie.

Muszę przeczytać

 

“ A kiedy kładł ją na trawie, była tak szczupła, że widział jej szkielet rysujący się pod skórą, każde żebro. “ 

“Fabryka lalek” jest osadzona w czasach wiktoriańskich w Londynie. Poznajemy tutaj Iris, która razem z siostrą pracuje u okrutnej Pani Salter. Iris marzy o tym aby zostać artystką, chce wyrażać swoje uczucia na płótnie dając upust swoim emocjom, zamiast ciągłego malowania twarzy lalkom. Kiedy poznaje prerafaelickiego artystę, Louisa Frosta, czuje, że jej marzenie może się spełnić, ponieważ Loui prosi ją aby została jego modelką, na co Iris przystaję tylko pod jednym warunkiem, że nauczy ją profesjonalnie malować. 

Londyn, rok 1850. Iris podczas oglądania Wielkiej Wystawy przeżywa kolejne spotkanie, lecz ulotne, o którym momentalnie zapomina. Jednak dla Silasa jest to początek obsesji, która nie zna granic. Jest pewien, że Iris będzie należała do niego, a w swoim własnym świecie, który stworzył wierzy, że dziewczyna czuje do niego to samo, co on do niej. 

Jest to mroczna książka, w której obsesja Silasa ewoluuje w taki sposób, że za każdym razem jest coraz bardziej przerażająca. Bohaterowie tej powieści są przedstawieni bezbłędnie. Podziwiałam Iris za jej dążenie do celu, na każdym kroku Silas odstraszał mnie jeszcze bardziej. Były takie momenty w książce, które naprawdę ciężko zniosłam i zastanawiałam się, czy już po prostu nie będzie lepiej kiedy je pominę. Nie zmieniły ...

"Fabryka lalek" autorstwa Elizabeth Macneal.
____
Przypadkowe spotkanie, zapomnienie przez piękną Iris lecz także wymieszane z obsesją Silasa...
Lata 50. XIX wieku w Londynie nadaje artystom szansę na wystawienie swoich dzieł. Jednym z nich jest Louis który prosi Iris by stała się jego modelką. Mimo że na tamte czasy jest to zawód pełen niesmaku, kobieta zgadza się. Zostaje postawiony warunek, wraz z pozowaniem artysta będzie ją uczył w tym samym kierunku. Na chwilę obecną jej życie układa się zaskakująco dobrze, dopóki Silas nie podda się z mroczną wizją a w roli głównej ona.. ____
Książka pełna szczerości w życiu...
Nie mamy tutaj przesytu bogactwa a w zasadzie bolesne ubóstwo, walka z nim. Każdy napotkany bohater posiada jakąś misję i dąży do niej. Mimo że to wątki poboczne bardzo to zaplusowało na końcową ocenę!
Głębokie przemyślenia samego Silas to wycieczka do piekła, brzydzi nas a zarazem fascynuję co jest ciężkim zabiegiem pisarza.
Świetnie skonstruowana książka o miłości, obsesji i pasi.
Polecam ❤️

"Fabryka lalek" - Londyn, 1850 r.

Autorka przedstawiła w książce młodych artystów na tle szczegółowo opisanej londyńskiej nędzy. Iris, pochodząca z ubogiej rodziny, która razem ze siostrą maluje lalki, dostaje propozycję pozowania do obrazu. Zgadza się pod warunkiem, że Louis Frost będzie uczył ją techniki malarstwa. To jest jej marzenie, pozostawić po sobie jakieś dzieło, czym będą zachwycać się inni. Wie, że swoją pasję może rozwinąć pod okiem Louisa.
Przypadkowo Iris spotyka Silasa, kolekcjonera wypchanych zwierząt. On jest zauroczony rudowłosą kobietą. Obsesyjnie pragnie jej przyjaźni.

Czy marzenia Irys o sławie się spełnią? Czy jej obrazy trafią na wystawę? A co dla niej szykuje Silas? Przeczytajcie!

"Fabryka lalek" to mroczna historia XIX Londynu, a także historia przerażającej obsesji samotnego mężczyzny na punkcie kobiety.

Warto przeczytać!

Strasznie ciężko mi o tej książce cokolwiek napisać.

Z jednej strony akcja dzieje się w ciekawych czasach epiki wiktoriańskiej. Kobiety w sukniach, gorsetach, po prostu lubię taki klimat.

Lecz z drugiej strony strasznie mnie drażniło to, iż przez ponad pół książki nie działo się w niej nic, co by mogło mnie zachęcić do dalszego czytania. Strasznie długo się to wszystko rozwijało.

Fakt później było ciut lepiej, bo w końcu zaczęło się coś dziać. Jednak ja już byłam zwyczajnie zmęczona tą książką i nie potrafiłam się wciągnąć w lekturę.

Sporo się widzi tej książki ostatnio, czytaliście?

Ja przeczytałam ostatnio i szczerze po całym zamęcie, jaki był wokół tej książki chyba spodziewałam się więcej?

Fakt faktem, że historia łączy gatunki i jest warta zapoznania się z nią. Podoba mi się to, jak główna bohaterka wbrew wszystkiemu o siebie walczy. Polubiłam też chłopca, który jest poniekąd łącznikiem między bohaterami. Silas jest postacią, która ciut mnie intrygowała, jednak po jednej rzeczy, którą zrobił szczerze go znienawidziłam i nie dopatrywałam się już w nim niczego więcej.

Akcja toczy się w czasach wiktoriańskich, które uwielbiam. Jednak jest to miły romans/obyczajówka, a nie kryminał, sensacja, thriller. Występowały tutaj obrzydliwe sceny, nieco może nawet makabryczne, które mi nie przeszkadzały, ale dodawały uroku książce i sprawiały, że te czasy wiktoriańskie były jeszcze bardziej nam bliższe. Polecam jako przyjemną obyczajówkę.