Dietoland recenzja

Ta książka to dziwadło. Z jednej strony mówi o rzeczy niezwykle ważnej dla człowieka współczesnego - poczuciu własnej godności i wartości, a z drugiej pełno tu bełkotu stricte feministycznego. Główna bohaterka jest gruba i z tego powodu cierpi. Bo jest głodna, bo nie ma faceta, bo nie chodzi na imprezy, bo nie mieści się w ładne ciuchy. Zostaje "wykryta" przez organizację feministyczna i tam dowiaduje się że nie musi chudnąć, wystarczy że będzie olewac wszystko i wszystkich i będzie git. Znaczy będzie wolna. Innymi słowy feministki poddają naszą bohaterkę praniu mózgu i pod koniec jest ona maniakalnym babochlopem latającym z cegła w torebce i kradnacym seksowną bieliznę by potem ją spalić. Dowiadujemy się z książki że każdy facet to świnia a kobieta jest zawsze przez tę świnie skrzywdzona.
Dowiadujemy się również że kiedy my, kobiety, dbamy o swój wygląd to jesteśmy w grupie która walczy o swoją "ruchalność". Tak drogie panie, jeśli chodzicie do fryzjera to po to by ktoś zechciał Was zaliczyć. Czy można się zatem dziwić że nie ma atrakcyjnych feministek?
Ale ok, może, ja się nie znam. Tylko niech mi ktoś oswiecony powie: dlaczego kiedy kobieta nie chce być w grupie "ruchalnej" nie może sobie po prostu w niej nie być bez przyłączania się do grupy feministek? Książka w założeniu mówi o wolności a gdzie tu wolność jak jest ideologia?
No i właśnie dlatego uważam że ta książka jest po prostu koszmarna.
Nadmienię jeszcze że gdyby wszystkie kobiety były feministkami to rasa ludzka by wymarla, znaczy to chyba nie jest najlepsza droga do podążania jeśli się nie chce podzielić losu dinozaurów.
A tak przy okazji, o co właściwie walczą feministki? Kobiety już mają równe prawa, ja nie narzekam w każdym razie. No tak, one walczą o nasze wyginięcie. Logiczne nie?