Final Girls. Ostatnie ocalałe recenzja

"Final Girls. Ostatnie ocalałe" Grady Hendrix od wydawnictwa Zysk i S-ka miałam okazję przeczytać dzięki Book Tour organizowanemu przez @annadyczko_mczas, której bardzo dziękuję🖤 Czaiłam się na tę historię i jak tylko pojawiła się możliwość udziału w BT to się zgłosiłam. Jako dzieciak byłam wielką fanką shlasherów. Oglądałam wszystkie jak leci zaczynając od początków tego gatunku, które nadały im późniejsze kształt: "Psychoza", "Teksańska masakra piłą mechaniczną", "Halloween" docierając do produkcji lat 80. gdzie miały swój rozkwit i powstały mi. "Piątek trzynastego", "Bal maturalny" czy "Koszmar z ulicy wiązów" potem nadszedł czas na np. "Krzyk" czy "Koszmar minionego lata". Nie dziw więc, że miałam duże oczekiwania co do tej książki. Niestety nie jestem w pełni usatysfakcjonowana z lektury.
Shlasher to taki rodzaj horroru, w którym liczba bohaterów szybko maleje w niewyjaśnionych okolicznościach. Jest dużo akcji i krwi choć same shlasery są dość płytkie😅 W shlasherach morderca powoli likwiduje osoby, aż do chwili, gdy musi stawić czoła głównej bohaterce tzw. "Final Girl". I właśnie, w tej książce, autor, skupia się na Ostatnich Ocalałych, które uszły z życiem z masakr. Mamy tu 6 kobiet, ofiar, które należą do grupy terapeutycznej i próbują pokonać swoje traumy. Widzimy jak żyją w ciągłym strachu i napięciu, wypatrując zagrożenia. Pewnego dnia jedna z nich nie stawia się na spotkaniu i okazuje się, że została zamordowana. Pozostałe zaczynają zastanawiać się, która z nich będzie następna i zaczyna się polowanie.
Pomysł by skupić się na Ostatnich Ocalałych i pokazać ich traumę i to co dzieje się z nimi po makabrycznych wydarzeniach, bardzo mi się podoba, jednak późniejszy motyw ich eliminacji już mniej. Banalny i nielogiczny🙈 Choć mordercę ciężko wytypować. Nie macie jednak pojęcia jak wkurzała mnie Lynette - główna bohaterka. No, nie zapałałam do niej sympatią. Strasznie mnie irytowała. Podejmowała nie do końca logiczne wybory, wręcz głupie i miała naprawdę dziwne pomysły. Za to mamy tu szybkie tempo i pełną zwrotów akcji fabułę dzięki czemu czyta się dość szybko. Podoba mi się nawiązanie do klasycznych shlaserów. Jeśli ktoś zna lub jest ich fanem to może się dopatrzeć powiązania z niektórymi znanymi tytułami.