Po drugiej stronie recenzja

Bardzo mile zaskoczona jestem książką, która wniosła świeżość i powiew tajemniczości, która przeniosła w świat fantastycznie realistyczny, zachowując wszystkie niewątpliwie ważne elementy powieści kobiecej.

Czytając dzieje bohaterów przechodzimy od bramy do bramy wrażeń i emocji. Poznajemy wszystkie aspekty ciężkiej pracy policjanta nie tylko w formie fizycznej ale i psychicznej, wyrzeczeń i niekończących się „strzałów” w umyśle.. „strzałów” niekiedy bezsilności i osamotnienia.

Okrutne życie bywa niekończącym się pasmem nieszczęść, ale gdzieś w oddali widać nikłe światełko nadziei na lepszy los, gdzieś tam ktoś niesie ukojenie, podaje pomocną dłoń... tak jak na widniejącej okładce, która pozwala nam wierzyć, że szczęście gdzieś tam musi być, bo przecież to tylko cienie ludzi, może to jestem ja lub ty..

Kolejny raz patrzę na ludzką bezsilność i egoizm drugich osób, na okrutne serca ludzi kameleonów i sama już nie wiem gdzie podział się świat pełen sielanki i poczucia bezpieczeństwa, kiedy to wychodząc przed sklepem ze samochodu nie trudziliśmy się z zakluczeniem auta. Dziś pozostawiając nawet zakluczone nie mamy gwarancji, że będzie stało w tym samym miejscu po wyjściu ze sklepu. Taki nasz świat, tak realistycznie odwzorowany we współczesnej powieści. Takiego zapamiętają nasze dzieci..

„ Po drugiej stronie”, to jedna z wielu książek, które miałam przyjemność czytać D. Palmer i powiem, że wciąż mi mało.. czekam z niecierpliwością na kolejne wydania, bo wiem, że znajdę w nich to czego tak naprawdę wszyscy szukają: Przygodę!

Już nie mogę się doczekać kiedy przejdę znów tym utartym stary szlakiem, którego nigdy dość..