Ile raz dziennie patrzymy w niebo ? Co zdecydowanie w nim urzeka, niezależnie od pory roku czy pogody, to jego bezkres.
Jednak pewnego dnia spoglądasz w górę i nagle dostrzegasz granice. Skonstruowana przez ludzi, najbardziej zaawansowana technologicznie Kopuła. Nie ma historii zdarzeń jakie miały miejsce przez zamknięciem kopuły. Lata liczone są teraz od jej powstania. Wcześniej świat ogarnął okropny terror. Trzeba być wdzięczmy tym, którzy nas wówczas uratowali.
Neva zaczyna powątpiewać w tą wersję historii. Wraz przyjaciółką Sanną mają poważne podstawy twierdzić, że kopuła ich nie chroni a wręcz zabija. Coraz więcej osób znika bez śladu. Nie mówią o tym media, rodziny a już na pewno nie policja. Nazwisk na liście Nevy przebywa coraz więcej w coraz krótszym czasie.
Tam kiedyś musiała także dopisać nazwisko swojej własnej babci.
Jednego dnia jesteś, drugiego Cię nie ma.
Czy kogoś będzie obchodzić jeśli nagle znikniesz ?
Czy pozostanie ktoś, kto postanowi Cię szukać ?
Z biegiem czasu ludzie stają się do siebie coraz bardziej podobni. Ten sam kolor oczu, te same włosy, nawet rysy twarzy upodobają do innych, choć nie są oni Twoją rodziną. Nawet ubiór Cię teraz nie wyróżni, ponieważ wszyscy noszą już tylko odcienie szarości. Znikają kolory. Podobnie kończą się też surowce, coraz mniej rzeczy jest dostępnych.
Babcia zawsze w nią wierzyła. Wierzyła, że Neva jest inna, a teraz ona też zaczyna to sobie uświadamiać. Aby się wyróżnić dziewczęta samodzielnie tworzą na swym ciele znaki. Neva jest płatkiem śniegu, naszyjnik o takim samym kształcie zawiesza na szyi.
Aby uświadomić innych o zagrożeniu jakie powoduje kopuła, bohaterki organizują Mroczną Imprezę. Gdy w pomieszczeniu zapadnie całkowita ciemność, Sanna ogłasza ich plan. Kto chce może odejść, nieliczni zostają. Przez tą krótką chwilę w ciemnościach, ktoś całuję Nevę. Ktoś kogo nie zna. Rozpoznaje w nim jednak chłopaka Sanny, Braydon'a. Ten moment w ciemnościach zapoczątkuje lawinę zdarzeń, które nieuchronnie prowadzić będę do tragicznego końca.
Poprzez akcja demonstracyjne, przesłuchanie, całkowitą kontrolę aż wreszcie pobyt w miejscach, które zmusić Cię mają raz jeszcze do pełnej uległości Krajowi.
Czy Braydon słusznie wzbudza podejrzenia Nevy ?
Czy poprzez zakłamane lata historii uda się dotrzeć do prawdy ?
Czy Neva będzie właśnie tym płatkiem śniegu, który ropocznie lawinę ?
Czy komuś uda się opuścić kopułę ?
Trzymająca w nieustannym napięciu świetna powieść antyutopijna. Dokładnie zarysowuje postaci, tylko po to abyśmy pod sam koniec powieści mogli się przekonać, jak bardzo się myliliśmy. Zakończenie absolutnie nieprzewidywalne, podobnie jak każdy nowy rodzaj tej powieści. Sposób w jaki opowiadana jest ta historia jest przepełniony metaforycznymi odniesieniami, które pobudzają wyobraźnię.
Czasem zastanawiam się co stałoby się z społeczeństwem, które musiałoby odizolować się całkowicie od innych z powodu jakiejś ogromnej katastrofy, która skazi środowisko wkoło...a może dlatego, że sami tego pragnęli ? Książka dała mi odpowiedzi na te zadawane wcześniej pytania i długie godziny rozważań nad różnymi konsekwencjami takiego wyboru oraz alternatywnymi ścieżkami przyszłości.
Książkę polecam wszystkim, w szczególności jednak wiernym fanom powieści antyutopijnych. To obecnie mój ulubiony gatunek, dlatego po tą książkę sięgnęłam bez chwili wahania. Zupełnie nie żałuję swojej decyzji. Każda wymieniona w Porównaniach powieść wnosi coś nowego. Każda oferuje nam zupełnie nowy punkt widzenia takiej wizji przyszłości.
MOJA OCENA : 10 / 10