Syrenka recenzja

Tytuł: Syrenka
Autor: Camilla Läckberg
Wydawnictwo: Czarna owca
Data wydania: 5 czerwca 2013
Liczba stron: 486

Camilla Läckberg to jedna z najciekawszych szwedzkich pisarek, autorka sagi o Fjällbace, dwóch książek kulinarnych oraz książeczek dla dzieci. Uznawana jest za mistrzynię skandynawskiego kryminału.

Szósta część bestsellerowej sagi o Fjällbace

Poddać się? Dla niego taka możliwość nie istaniała.

Język książki jest tak samo lekki, oryginalny i przyjemny, jak w poprzednich częściach. Autorka stylu nie zmieniła.

Młody pisarz Christian Thydell zaczyna dostawać listy z pogróżkami.Zwierza się Erice Falck, która pokazuje je Patrikowi. Jest on przekonany, że Christianowi grozi niebezpiczeństwo. W tajemniczych okolicznościach ginie mężczyzna. Sprawa komplikuje się, gdy przypadkowy spacerowicz odnajduje go pod lodem. Policja doszukuje się wspólnego wątku, gdy zostają znalezione zwłoki kolejnego mężczyzny.

Wiesz, że mi nie uciekniesz. Jestem w twoim sercu, więc nie schowasz się przede mną, choćbyś uciekl na koniec świata.

Okładka jest prosta. W pewien sposób oddaje część genezy utworu. Zaintrygowała mnie, a zarazem zaciekawiła. Bije od niej coś magicznego, co zmusza, aby sięgnąć po tę książkę.

Każdy bohater książki jest inny. Popełniają błędy, za które muszą srogo zapłacić. Postaci w powieści jest dość dużo. Trochę mnie wkurzyło, że są bardzo podobne do siebie.

Ale najlepsze kłamstwo to takie, które zawiera ziarno prawdy.

Erica Falck to pisarka, mama dziewczynki, która spodziewa się bliźniaków. Wydała parę książek, które cieszą się popularnością. Ma niezywkły talent do rozwiązywania zagadek, czym często denerwuje swojego męża, a często pomaga jemu rozwikłać trudne zagadki.

Patrik Hedstrom to młody policjant, od którego bije ambitność. Wyróżnia się swoją zaciętością i dążeniem do rozwiązania pewnej sprawy kosztem swojego życia.

Nie miał pojęcia, jak bez niej żyć. Jak żyć bez powietrza? Przecież to tak samo niemożliwe.

Podsumowując... Syrenka wywarła na mnie ogromne wrażenie. Zawiera w sobie bardzo dużo emocji, które odbijają się na czytelniku. Według mnie jest na razie najlepszą częścią tejże sagi. Wiem, że będę miał ją długo w pamięci. Polecam ją szczególnie osobom, które lubią emocje.