Ślepa miłość recenzja

Opis z okładki zapowiada, że będą tajemnice rodzinne, które odciskają piętno na kolejnych pokoleniach, będzie miłość, która dostarcza problemów, a także jest na nie lekarstwem. No i z grubsza to wszystko jest. Od razu powiem, że tajemnica to nie jest nie wiadomo jak wielki sekret, ale czy zawsze musi tak być?
Mamy tu historię trzech sióstr, która zaczyna się w ich wczesnej młodości i ciągnie się aż do czasów obecnych, ogarniając swoim zasięgiem kolejne pokolenie, a nawet pokolenia. Wydaje się, że szczególnie główna bohaterka Ida i jej matka (jedna z tych trzech sióstr) pozostają pod jej największym wpływem.
Ida usiłuje rozwikłać sekret rodzinny dotyczący powodów wykluczenia z grona rodzinnego najstarszej córki swoich dziadków.

Po drodze odkrywa również głęboko skrywaną przed światem tajemnicę swojej babci. Chodzi oczywiście o miłość. Babcia, mimo że związała się z dziadkiem, tak naprawdę nigdy nie przestała kochać swojej pierwszej, utraconej miłości i to niej nieustająco myślała.
Jej historię wprost powiela najstarsza ciotka Igi, czyli ta, którą ona usilnie stara się odnaleźć. Została ona wykluczona z rodziny bo zakochała się nieodpowiednim mężczyźnie.

Ida próbuje także poukładać swoje własne życie uczuciowe i z dystansu spojrzeć na swoje małżeństwo.

Ida, zajmująca się pisaniem scenariuszy do seriali, poznaje psychoterapeutę Jakubem, który ma jej udzielać konsultacji przy nowym pomyśle. Jakub w prowadzonych terapiach stosuje metodę ustawień systemowych Hellingera, która ma pomóc określić miejsce uczestnika w rodzinie, oraz wykazać jak przeszłość i historia przodków wpływa na losy dalszych pokoleń.
Również Ida poddaje się terapii wg tej metody.

Co z tego wyniknie, jakie ostateczne decyzje podejmie Ida, czy znajdzie zagubioną ciotkę i wreszcie, czy przetrwa jej małżeństwo? Polecam sprawdzić samemu.
Czytało mi się dobrze. Książka nie jest szablonowa. Nie spotkałam się dotąd z podobną tematyką w czytanych obyczajówkach.

Troszkę może brakowało mi tu emocji. Możliwe, że tak miało byś ale przez to Iga wydawała mi jakaś taka płaska emocjonalnie, jakby trochę wyzbyta uczuć. Zamknięta i wycofana. Taka trochę bardziej w trybie wewnętrznego przeżywania.

Polecam książkę.