Ślepa miłość

„Ślepa miłość” to bardzo złożona, kilkuwarstwowa opowieść spleciona życiowymi wątkami, łączącymi losy kilku osób. Obserwujemy wydarzenia w narracji trzecio osobowej, ale z poziomu Idy i Jakuba, naprzemiennie wnikając w ich sposób widzenia swego życia, podejścia do pojawiających się sytuacji i dylematy, które powstają wskutek podejmowanych decyzji. Poza tymi głównymi postaciami, na uwagę zasługują też osoby drugoplanowe, które odgrywają w tej historii znaczącą rolę, na przykład postać Maryli jednej z uczestniczek warsztatów terapeutycznych czy Anieli, kobiety o ujmującej osobowości i mądrości życiowej, sąsiadki Jakuba.

To godna uwagi powieść poruszająca zagadnienie relacji międzyludzkich i więzi rodzinnych, dzięki której możemy spojrzeć na nie inaczej. Fabuła toczy się spokojnie, ale nie jest nużąca, gdyż dosyć dużo się w niej dzieje. Ma ona charakter typowy dla literatury obyczajowej i z każdym rozdziałem sytuacja jest coraz bardziej wciągająca, zwłaszcza wówczas, gdy pojawiają się rodzinne tajemnice.

Cała recenzja: https://ezo-ksiazki.blogspot.com/2021/11/942-slepa-miosc.html

Czytając tę książkę cały czas odczuwałam melancholijny nastój. Wszystkie wydarzenia sprawiały wrażenie bycia owianych mgłą. Miałam wrażenie, jakbym stała za kotarą i przypatrywała się poczynaniom Idy i Jakuba.

To historia o miłości, o rodzinnej miłości, która jest tak istotne w naszym życiu, bo to właśnie dzięki niej możemy poczuć się prawdziwie sobą i potrafimy odnaleźć się w otaczającym nas świecie. Choć zdarzają się niesnaski i trudy, to czy nie warto zawsze dążyć do porozumienia? Każdy z nas zna powiedzenie, że najlepiej z rodzina wychodzi się na zdjęciu, ale ja uważam, że to nieprawda. Myślę, że zawsze warto walczyć o dobre relacje, a tym samym o spokój ducha.

Ida przenosi się do rodzinnego Wrocławia, gdzie prowadzi prace nad nowym scenariuszem. Pomocą dla niej są spotkania z Jakubem, który jest psychoterapeutą. To on pokazuje jej czym jest w terapii „ustawienie”, choć Ida nie jest oczywiście jego pacjentką. Stoi z boku i przygląda się wszystkiemu, chce poznać tryb pracy Jakuba, aby póżniej nabytą wiedzę móc wykorzystać w swoim koncepcie. Powiem Wam szczerze, że nie do końca przekonuje mnie ta metoda, chociaż jak można przeczytać na stronach książki potrafi zdziałać cuda. Czasem należy na wszystko spojrzeć z boku, przemyśleć nie tylko to co dzieje się tu i teraz, ale rownież to co wydarzyło się w przeszłości, bo niekiedy to właśnie minione lata stanowią rozwiązanie problemu.
Nie zżyłam się specjalnie z bohaterami, czułam pewną barierę, ale fina...

Po książkę Agaty Kołakowskiej "Ślepa miłość" sięgnęłam nie jako "w ślepo", gdyż poznałam jej wcześniejszą pozycję "Szczęście na miarę" i spodziewałam się podobnej uczty czytelniczej.
Główna bohaterka - Ida - jest scenarzystką. Właśnie zaczyna pracę nad nowym serialem. Niestety problemy małżeńskie nie pomagają Idze w pracy. Temat, którego się podjęła jest trudny, więc pomocy szuka u psychoterapeuty Jakuba. Bierze udział w jego sesjach, spotkaniach z pacjentami. Obserwuje ludzi, ich zachowania, coraz głębiej wchodzi w ich psychikę.
Wraz z postępem prac nad scenariuszem do Idy dociera, że jej najbliżsi skrywają jakąś wielką tajemnicę sprzed lat. Kobieta pragnie odkryć ją, drąży, doszukuje się, postanawia nawet poddać się metodzie Hellingera, którą Jakub praktykuje w swoim gabinecie.
Nic więcej nie zdradzę, gdyż nie chcę psuć przyjemności z czytania.
Napiszę tylko tyle, że nie zawiodłam się.
Książka porusza bardzo ważny aspekt życia, a mianowicie miłość rodzinną, która czasem bywa bardzo trudna i nieprzewidywalna. Jedna decyzja może zmienić życie kilku pokoleń.
"Ślepą miłość" czytałam z wielką przyjemnością.
Polecam.