Nie ta chwila recenzja

Znacie serię „Seksowni dranie”? Jeśli nie, to nie zwlekajcie. Książki autorki są wciągające i tak ciekawe, że nie sposób się od nich oderwać.

Dla mnie twórczość pani Agnieszki jest jak narkotyk, od którego już się uzależniłam i przyznam się, że uważam ją za jedną z najlepszych polskich pisarek. Jej powieści nie są zwykłymi, przesłodzonymi romansami z wątkiem mafijnym, lecz to pasjonujące, ociekające brutalnością, pełne wyuzdanego seksu historie, które szokują, zdumiewają i wywołują tyle emocji, że po takiej lekturze ciężko zasnąć. Myśli rozsadzają głowę, skórę pokrywa gęsią skórka, a serce wyrywa się z piersi, dudniąc jak oszalałe.

W drugiej części zatytułowanej „Nie ta chwila” bliżej poznajemy Ukraińca Żorę, człowieka bestię, który pracuje u okrutnego Aleksandra Soroczyńskiego. Przez swoje wybryki zostaje wysłany przez Saszę do Polski na urlop, do czasu aż przycichnie sprawa mordu. W nowym kraju, Georgij szybko wkręcił się w przestępczy półświatek. Jednak pewnego dnia budzi się w dziwnym miejscu, skrępowany i przywiązany do łóżka. Okazuje się, że został porwany i to przez kobietę, która pała do niego żądzą zemsty.

Kim jest porywaczka i dlaczego pragnie odegrać się na Żorce? Czy jej chytry plan się powiedzie? Co takiego się wydarzyło w ich życiu, że mają poranione dusze? Czy kogoś życie będzie zagrożone?

Ta wspaniała lektura to prawdziwy majstersztyk. Od pierwszej stronicy aż do ostatniej jest nieprzewidywalna, intryguje czytelnika, pełna dynamicznej akcji nie pozwala na nudę i robi piorunujące wrażenie. W tej części dodatkowo mamy dużo humoru, gdyż bohater jest nieszablonowy, czarujący i naprawdę zabawny. Dialogi są tak genialne, że momentami śmiałam się w głos.

Jeśli udało mi się was chociaż trochę zaciekawić to znaczy, że macie podobny gust i ta mocna książka jak i pozostałe części tej serii wpasują się w wasze gusta. Zachęcam z całego serca do sięgnięcia po tę pozycje. Uważam, że zachwyci was ta trochę mroczna opowieść, pełna cierpienia, żaru, namiętności, ale także i czułości, która mocno mnie rozczuliła.

Pokochałam plastyczne pióro autorki i od razu zaczęłam trzecią część. Wypatrujecie zatem opinii.