Nie ta chwila

Pożyczyłam i przeczytałam obie części jedna po drugiej i to był błąd. "Nie ten dzień" zrobił na mnie piorunujące wrażenie. Liczyłam, że druga część będzie na podobnym poziomie. Rozczarowałam się. Nie czułam, że seryjny morderca Żora wzbudza przerażenie... taki trochę pajac na gumce. Zachowanie Litki często było dla mnie niezrozumiałe. Zakończenie bez pomysłu, sztampowe.

Policjantka i morderca? Czy to może się udać?
W sumie każdy zasługuje na miłość, prawda?

Pomysły na fabułę tej autorki są nieszablonowe, nigdy wcześniej nie czytałam takich historii. Trafiają prosto w serce.

Bohaterowie są bardzo wyraziści. Julita po ciężkich wydarzeniach z przeszłości, ciągle starała się pozbierać,ostrożna ale gdzieś w środku miała ten pazur. Los postawił na jej drodze Żore. Wariata, szaleńca z poczuciem humoru rozbrajającym na łopatki. Obydwoje wydali mi się tacy nieco dziecinni, ale w pewien sposób nie mogłam oderwać się od ich historii.

Już sama nie wiem czy bardziej pokochałam Saszę z #nietendzien czy może jednak Żore. .

Od samego początku dużo się dzieje, a całość napisana jest w taki humorystyczny sposób, że trudno się nie uśmiechać.

Myślę, że w tej historii każdy znajdzie coś dla siebie, pod warunkiem, że kocha romanse. I to nie aż takie cukierkowe! Choć Żora był czasami naprawdę słodki, ale miał też drugie oblicze, które też pokochałam. W ogóle jakaś kochliwa jestem jeśli chodzi o tą serię ;) ale jak tu nie szaleć, kiedy dostałam mnóstwo emocji, świetnie opisanego seksu i dużo akcji. Przepis na książkę idealną!

Styl jakim emanuje Agnieszka Kowalska-Bojar jest po prostu wyjątkowy. Sposób w jaki pisze łapie za serce, zdumiewa i czytelnik prosi o więcej. Ja proszę o więcej. I na pewno sięgnę po resztę drani! Bez dwóch zdań. 💞 Przecież łobuz.. Kocha najbardziej ;)
Polecam z całego serca

,, Może aresztowałaś babcię jednego z nich za nielegalną sprzedaż pietruszki..."

Szanowne pióro autorki poznałam przez przypadek. Byłam ciekawa jak można połączyć romans z brutalnością. Gdy przeczytałam część pierwszą byłam w totalnym szoku! Nie spałam dwie noce i myślałam, jak można coś takiego wymyślić? Teraz przeczytałam część drugą i powiem wam, że autorka ma naprawdę niezwykłą wyobraźnię. Byłam w totalnym amoku, kiedy wstęp zaczęłam od sytuacji, gdzie umięśniony i zadziorny Żora został związany przez osobę w kominiarce. Dopiero kiedy doczytałam, że była to normalna kobieta, aż parsknęłam śmiechem, bo nie tak ją sobie wyobrażałam:-) I ten dreszczyk na skórze, kiedy skradł jej pocałunek, a ona tak się zdziwiła, jakby nagle wskoczyła do książki o zupełnie innej scenerii.
Ogólnie bohaterkę poznałam jako mało zdecydowaną, choć czasem zadziorną kobietę, która chce wszystkim udowodnić, że potrafi mówić brzydkie słowa. Wychowana w milusiej rodzinie stała się insektem, za którego mają ją rodzice. Dodatkowo powód jaki sprawił, że zaciągnęła tutaj Żorę był naprawdę zabawny:-) Jeśli natomiast sądziła, że jest od niego mądrzejsza, to była w ogromnym błędzie.
Żora, to mężczyzna szybki jak błyskawica, silny i zwinny niczym gepard o wzroku lwa, do którego każdy pała szacunkiem. Ma wybujałe mniemanie o sobie i pewność siebie silniejszą od czołgu. Zawsze gdzie się pojawi ujrzymy litry krwi i ludzi niemal rozćwiartowanym jak świnia po uboju. Pozostawia za sobą posmak ...

Dzień dobry, 😁
Serdecznie zapraszam Was na kolejną recenzję książki Agi! Tym razem będzie to opinia drugiego tomu z serii „Seksowni dranie”.

Żora budzi się przywiązany do łóżka. Dość szybko rozpoznaje, że jego porywaczem jest kobieta, która pała do niego nienawiścią przez sytuację z przeszłości. Litka nie wie jednak, że ten mężczyzna to seryjny morderca i żołnierz mafiozy. Kto z tej potyczki wyjdzie bez szwanku? Czemu Żora ma z nią na pieńku?

Tak jak historia Niki i Saszy mi się bardzo spodobała, tak Żory i Litki już niekoniecznie. Postać policjantki kompletnie mnie nie kupiła. Osoba z taką traumą jaką miała powinna trzymać się z dala od ludzi pokroju Żory, ale ona jak zwykle wiedziała swoje. Była niezdecydowana i prowokowała mężczyznę, a potem płakała, bo on chciał od niej czegoś więcej… Jakby nie prowokowała to nie byłoby problemu.

Żorik niby taki psychopata, a od razu wpadł po uszy. Był jedyną postacią w książce, która jako tako mnie zaciekawiła. Szkoda, że akcja w większości tyczy się tylko zbliżeń seksualnych. Finalnie miałam ich już dość. Było ich jak dla mnie po prostu za dużo.

Po pierwszym tomie miałam większe oczekiwania w stosunku do tego. Niestety się trochę zawiodłam. Duży plus jednak za to, że książkę czyta się naprawdę szybko.