Wyrok diabła recenzja

“Pewnego dnia w twoim życiu pojawi się ktoś, dzięki komu zrozumiesz, dlaczego nigdy nie udało się z nikim innym.”
~ Anonim

Kolejny tom przygód Kuby Sobańskiego za mną. Czy mi się podobało? Jasne! Czy sięgnę po kolejne tomy? Pewnie! Dopiero przy tej serii miałam okazję poznać autora. Tak, wcześniej czytałam jedną książkę Pana Adriana, jednak nie było wówczas takiego przywiązania. Teraz natomiast wiem, że będę czytała każdą kolejną książkę autora, bo nie wyobrażam sobie by mogło być inaczej. No ale dobra, wracamy typowo do Kuby. Jak wiemy, Kuba jest seryjnym mordercą grasującym w Krakowie. W poprzedniej części poznał Sonię, która jak się okazało, również ma pewne popędy mordercze i tak sobie razem tkwią w swoim własnym świecie. Niestety dziewczyna ma jeden podstawowy problem. Nie potrafi kontrolować swoich żądzy przez co wpada w poważne kłopoty. Kuba oczywiście chcąc jej pomóc sam również owe kłopoty zaczyna mieć. Nawet poważniejsze niż ona, bo to jego wolność jest tutaj stawką.
Generalnie strasznie irytowała mnie Sonia. Już w poprzednim tomie niezbyt się polubiłam z jej postacią. Niedojrzała, wybuchowa... No nie są to cechy typowego mordercy, a przynajmniej nie seryjnego. Był moment, w którym zastanawiałam się, czy Kuba na początku był taki sam? Poznajemy go kiedy już ma pewne doświadczenie w zabijaniu. Właśnie to doświadczenie sprawia, że jest w nim dużo pokory i cierpliwości. Nie jest impulsywny w tym, co robi. Zawsze trzeźwo myśli nim zrobi kolejny krok. Przez to właśnie trudno mi sobie go wyobrazić jako tak niedojrzałego jak Sonia. Jednak możliwe, że w kolejnej części będzie już inna. Każde doświadczenie życiowe ma na nas wpływ i myślę, że na Sonię również. W każdym razie, mimo tego, że spieprzyła sprawę na początku książki, to później starała się zreflektować. No ale według mnie nie jest osobą godną całkowitego zaufania.

Kuba natomiast chcąc ją ochronić, sam znalazł się w sytuacji, której z pewnością się nikt nie spodziewał. Jego postać jest wręcz fenomenalna. Właśnie tak wyobrażam sobie seryjnego mordercę. Weźmy chociażby Teda Bundiego. Zwykły obywatel, którego każdy lubił. Miał swoje życie, o którym wiedział każdy. Jednak miał też drugie, o którym wiedział tylko on i jego ofiary. Ich ofiary były podobne do konkretnej osoby, którą kiedyś znali. Różnica jest jednak taka, że Kuba raczej wszystko planował. Ted natomiast działał głównie spontanicznie. To jest zdecydowanie najlepsza seria, jaką znam o seryjnym mordercy.

Styl autora jest świetny. Nie przyczepie się do niczego. Nie ma zbędnych i przydługich opisów. Dialogi są na odpowiednim poziomie. Ta książka, jak i pozostałe z tej serii, jest dojrzała i przemyślana. Autor potrafi porwać czytelnika w świat Kuby, a czytelnik nawet nie wie kiedy, ale nagle przewraca ostatnią stronę i chce więcej. Nie mogę się doczekać, kiedy sięgnę po kolejną książkę! Jeśli lubicie taką tematykę to polecam serdecznie. Jeśli raz poznacie Kubę Sobańskiego to zostanie on już z wami na zawsze.